ពលរដ្ឋកម្ពុជា ខ្លះបានខ្ចីប្រាក់ពីធនាគារ ពីគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ពីអ្នកចងការប្រាក់ ទៅទិញសម្ភារៈ ឬហៅថា កម្ចីដើម្បីការប្រើប្រាស់ (consumer loans)។
អ្នកជំនាញផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុពន្យល់ថា ការយកប្រាក់កម្ចីទៅទិញសម្ភារៈ ជាជាងយកទៅបង្កើត ឬពង្រីកអាជីវកម្ម អាចនាំឲ្យពលរដ្ឋត្រូវជាប់ខ្លួនវ័ណ្ឌកដោយសារប្រាក់កម្ចី ឬបាត់បង់សេរីភាពហិរញ្ញវត្ថុ។
សេដ្ឋវិទូ លោក ង៉ែត ជូ ទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងអភិវឌ្ឍន៍នៃក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាយោបល់ (Emerging Markets Consulting) មានអនុសាសន៍មួយចំនួនដើម្បីឲ្យពលរដ្ឋមិនជំពាក់បំណុលប្រាក់ក្នុងជីវិត។
ខាងក្រោមនេះជាការពន្យល់របស់លោក ង៉ែត ជូ តាមរយៈការអធិប្បាយរបស់លោក សាន សែល៖
បើចង់ឲ្យជីវិតមានសេរីភាពផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ត្រូវរៀនពីរបៀបនៃការហោះហើររបស់យន្តហោះ និងចៀសឲ្យផុតពីកម្ចីដើម្បីការប្រើប្រាស់។
វិធីសាស្ត្រនេះអាចបង្កលក្ខណៈឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមានសេរីភាពហិរញ្ញវត្ថុពេញលេញក្នុងអាយុចន្លោះពី៤២ ទៅ ៤៧ឆ្នាំ ពោលគឺអាចមានពេលវេលា និងលទ្ធភាពច្រើនសម្រាប់លេងកីឡា សម្រាកលំហែកាយនៅបរទេស និងធ្វើកិច្ចការសង្គមនានា ដែលពេញចិត្ត។
ការទិញធានារ៉ាប់រងដែលភ្ជាប់ជាមួយកាតព្វកិច្ចសន្សំរយៈពេលវែង ឬបង់រំលោះផ្ទះក្នុងរយៈពេលវែងដោយសម្អាងតែចំណូលពីការធ្វើការងារតែមួយមុខ មិនមែនជាជម្រើសវៃឆ្លាតនោះទេ។
ជាងនេះទៅទៀត ត្រូវជៀសឲ្យខានតែបាននូវការប្រើកម្ចីដើម្បីការប្រើប្រាស់ ព្រោះត្រូវចំណាយទ្វេដងលើរឿងតែមួយ ពោលគឺចំណាយលើបង់ការប្រាក់ និងភាពសឹករេចរឹលនៃសម្ភារ:ដែលបានទិញដូចជារថយន្ត ទូរស័ព្ទស្មាតហ្វូន និងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកដទៃទៀត។ ការចំណាយប្រាក់កម្ចីលើរបស់ទាំងនេះ គឺអាចបាត់បង់ឱកាសវិនិយោគផងដែរ។
តើត្រូវធ្វើដូចម្ដេចខ្លះដើម្បីមានសេរីភាពខាងប្រាក់កាក់?
ទី១ ការត្រួតពិនិត្យ និងរៀបចំមុនការហោះហើរ
ដំណាក់កាលនេះ មនុស្សត្រូវគិត និងរៀបចំខ្លួនដូចមុនពេលការហោះហើររបស់យន្តហោះអ៊ីចឹងដែរ។ វាជាដំណាក់កាលចាក់សាំង ត្រួតពិនិត្យម៉ាស៊ីន និងបច្ចេកទេសនានា។ វាជាដំណាក់កាលអប់រំខ្លួន រួមមានការអភិវឌ្ឍជំនាញទន់ ជំនាញរឹង (soft and hard skills) បទពិសោធន៍ការងារ និងទំនាក់ទំនងសង្គម។
ជាទូទៅការបញ្ចប់ដំណាក់កាលនេះ គួរតែចន្លោះអាយុ ២២ ទៅ ២៣ឆ្នាំ យ៉ាងយូរ ពោលគឺបញ្ចប់ការសិក្សាពីមហាវិទ្យាល័យ។
ការមានជំនាញ និងសមត្ថភាពច្បាស់លាស់មានសារសំខាន់ណាស់ ដើម្បីទទួលបានចំណូលសមរម្យ បន្ទាប់ពីការងារធ្វើក្នុងដំណាក់កាលហោះហើរដំបូង និងអាចឲ្យអ្នកសន្សំប្រាក់សម្រាប់ការវិនិយោគ។ បើមិនដូច្នោះទេ គឺធ្វើការដើម្បីតែក្រពះហើយ។
ទី២ ការចាប់ផ្ដើមការហោះហើរដំបូង
ជាដំណាក់កាលចាប់ផ្ដើមនៃជីវិតការងារ ត្រូវសន្សំប្រាក់ ដើម្បីវិនិយោគ ឬផ្ដើមធ្វើអាជីវកម្មដែលខ្លួនពេញចិត្ត។ ជាការហោះហើរដំបូង ហោះហើរទាប ទទួលបានផលលាភតិច តាមរយៈការសន្សំប្រាក់ ដែលជាទូទៅមានអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំចន្លោះពី ៧ភាគរយ ទៅ ៨ភាគរយ។
ប្រសិនបើចង់បានសេរីភាពពេលវ័យក្មេង គួរចំណាយពេលនៅដំណាក់កាលនេះ ត្រឹមពី ៣ ទៅ ៤ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ព្រោះវាជាដំណាក់កាលទទួលបានផលលាភតិច ប៉ុន្តែដើម្បីហោះហើរបានខ្ពស់ និងលឿន ក៏ចាំបាច់ចាប់ផ្ដើមពីការហោះហើរទាបនេះដែរ។
ទី៣ ការហោះហើរក្នុងល្បឿនលឿន
ជាដំណាក់កាលហោះខ្ពស់បំផុត និងលឿនបំផុត។ ដូចគ្នានេះដែរ ត្រូវវិនិយោគលើអាជីវកម្មដែលមានផលលាភ ឬប្រាក់ចំណេញខ្ពស់ ព្រោះវាមានហានិភ័យខ្ពស់ជាងការសន្សំប្រាក់ និងតម្រូវឲ្យមានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំង។
ជារួម ផលលាភ ឬប្រាក់ចំណេញប្រចាំឆ្នាំដែលទទួលបាន គួរតែយ៉ាងហោចណាស់ពី ២០ភាគរយ ទៅ ៣០ភាគរយ។
មនុស្សគ្រប់គ្នាអាចចំណាយពេលនៅដំណាក់កាលនេះពី ១០ ទៅ ១៥ឆ្នាំ។ ដំណាក់កាលនេះ អ្នកអាចបន្តធ្វើការបណ្ដើរ និងវិនិយោគបណ្ដើរ ឬឈប់ធ្វើការទាំងស្រុងតែម្ដង ដោយមកគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនបើចាំបាច់។
ចំណុចទី៤ ការរៀបចុះចត ការហោះខ្ពស់ និងល្បឿនលឿនយូរ
ចំណុចនេះអាចធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ចង់បន្ថយល្បឿន រួចរកទីចុះចត។
តាមច្បាប់ធម្មជាតិ ការគិតបែបនេះមានការសមស្របម្យ៉ាងដែរ ដែលអ្នកត្រូវរៀបចំដំណាក់កាលអន្តរកាលនេះឲ្យបានសមស្រប។ ដូច្នេះ អ្នកគប្បីស្វែងរកឱកាសវិនិយោគទាំងឡាយណាដែលអាចបង្កឲ្យអ្នកទទួលបានប្រាក់ចំណូលជាប្រចាំ និងតម្រូវឲ្យមានការខិតខំប្រឹងប្រែងតិចតួច ដែលជាបច្ច័យនាំឲ្យមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ជាសេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួន។ ពោលគឺឈប់សម្រាកពីការងារ ជាបុគ្គលិកដែលត្រូវធ្វើការពេញម៉ោងពីថ្ងៃច័ន្ទ ដល់ថ្ងៃសុក្រ។ នៅដំណាក់កាលនេះ ជម្រើសរួមមាន សង់អគារ ឬឃ្លាំងសម្រាប់ជួល ការផ្ដល់កម្ចីតាមរយ:មនុស្សដែលយើងស្គាល់ (Peer to Peer Lending Platform) ឬចូលរួមក្នុងក្រុមសន្សំជាដើម។
ជាទូទៅផលលាភ ឬប្រាក់ចំណេញដែលទទួលបានពីការវិនិយោគបែបនេះ មិនខ្ពស់ដូចដំណាក់កាលហោះហើរក្នុងល្បឿនលឿននោះទេ (ជាទូទៅចន្លោះពី ១២ភាគរយ ទៅ ១៥ភាគរយ ក្នុង ១ឆ្នាំ)។ ប៉ុន្តែនេះមិនមានន័យថា អ្នកត្រូវចាត់ចែងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់យកទៅវិនិយោគដើម្បីរៀបចំការចុះចតនោះដែរ។
អ្នកប្រហែលជានៅមានលទ្ធភាពវិនិយោគទ្រព្យសម្បត្តិមួយភាគធំក្នុងល្បឿនលឿន និងទទួលមានផលលាភខ្ពស់ដដែល។
អ្នកប្រហែលជាត្រូវការពេល ៤ ទៅ ៥ឆ្នាំ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការអស់ទាំងនេះ មុននឹងទទួលបានសេរីភាពពេញលេញក្នុងជីវិត។
ធ្វើបានតាមដំណាក់កាលនៃការហោះហើររបស់យន្តហោះដូច្នេះ អ្នកនឹងអាចទទួលបានសេរីភាពពេញលេញក្នុងជីវិត ត្រឹមអាយុ ៤២ ទៅ ៤៧ឆ្នាំ ជាក់ជាមិនខាន។
ពេលដែលយន្តហោះចុះចត ជាពេលដែលអ្នកសម្រេចបាននូវគោលដៅក្នុងជីវិត ដូច្នេះការរៀបចំតាមដំណាក់កាល ចាប់ពីពេលមុនធ្វើការហោះហើរ រហូតដល់ពេលចុះចត មានសារសំខាន់ណាស់ដើម្បីធានាឲ្យមានការចុះចតប្រកបដោយសុវត្ថិភាពខ្ពស់៕