ពលរដ្ឋរស់នៅឃុំបុសលាវ ស្រុកចិត្របុរី ខែត្រក្រចេះ បារម្ភពីការខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់ទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារប្រចាំថ្ងៃ ក្រោយពីប្រភពទឹកសំខាន់ៗនៅមូលដ្ឋានដែលពលរដ្ឋធ្លាប់ប្រើប្រាស់ បានហួតហែងជាបណ្ដើរៗ។ រីឯទឹកអណ្ដូងមានតិចប្រើប្រាស់ពុំគ្រប់គ្រាន់ និងឋិតនៅឆ្ងាយពីលំនៅឋានអ្នកភូមិ។
ពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាលនៃស្រុកចិត្របុរី ខែត្រស្ទឹងត្រែង កំពុងមានវិបត្តិខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ បង្កការលំបាកដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគាត់។ អ្នកភូមិខ្លះបង្ខំចិត្តប្រើប្រាស់ទឹកដងពីបាតស្រះដែលល្អក់ ព្រោះតែពុំមានជម្រើស។ ពលរដ្ឋខ្លះទៀតដើរទៅដងទឹកប្រើប្រាស់នៅឆ្ងាយពីផ្ទះ។
ពលរដ្ឋរស់នៅភូមិព្រែកកូវ ឃុំបុសលាវ លោកស្រី រ៉ន ស្រីម៉ាច ឲ្យដឹងនៅថ្ងៃទី២៩ មីនា ថា តំបន់នេះស្ទើររៀងរាល់ឆ្នាំ ឲ្យតែដល់រដូវប្រាំង អ្នកភូមិភាគច្រើនជួបវិបត្តិខ្វះទឹកប្រើប្រាស់ បង្កការលំបាកធ្ងន់ធ្ងរដល់ការរស់នៅរបស់ពួកគាត់ បន្ទាប់ពីគាត់បានធ្វើដំណើរជិត ២គីឡូម៉ែត្ររៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីដងទឹកនៅស្រះ ហើយទឹកស្រះដែលពួកគាត់កំពុងប្រើប្រាស់រាល់ថ្ងៃ ក៏កំពុងរីងបណ្ដើរៗដែរ។
លោកស្រីបារម្ភថា ស្ថានភាពទឹកអ្នកភូមិប្រើប្រាស់បច្ចុប្បន្នល្អក់ខ្លាំង អាចប៉ះពាល់សុខភាព ខណៈអ្នកភូមិពុំសូវប្រើប្រាស់ធុងចម្រោះ និងដាំទឹកមុនពេលប្រើប្រាស់នោះទេ៖ «អណ្ដូងក៏ឆ្ងាយ ទឹកក៏អត់ល្អផឹក ម្យ៉ាងហូបទៅមានជំងឺរាករូស មានជំងឺសព្វមុខ សូម្បីរមាស់ខ្លួនក៏មុជអត់បានដែរ។ បើចឹងហើយសុំស្នើទៅក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស សុំឲ្យលោកជួយប្រជាជនយើងខ្ញុំដែលអត់អណ្ដូងប្រើ»។
ឃុំបុសលាវ ស្រុកចិត្របុរី មានពលរដ្ឋរស់នៅជាង ១.៨០០គ្រួសារ ស្មើនឹងពលរដ្ឋជាង ៩ពាន់នាក់។ កាលពីឆ្នាំ២០១៦ ឃុំនេះមានពលរដ្ឋច្រើនគ្រួសារធ្លាប់ជួបវិបត្តិខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់ធ្ងន់ធ្ងរដោយសារគ្រោះរាំងស្ងួត។
មេឃុំបុសលាវ លោក ណៃ ធី ទទួលស្គាល់ថា អ្នកភូមិប្រមាណ ២០គ្រួសារពិតជាខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់ តែករណីនេះពុំទាន់ជាបញ្ហាចោទធ្ងន់ធ្ងរទេ។ លោកថា អាជ្ញាធរឃុំគ្រោងកសាងអណ្ដូងទឹកចំនួនពីរទៀតនៅពេលឆាប់ៗនេះ។ លើសពីនេះ នៅតំបន់នោះក៏មានស្ថានីយសម្រាប់លក់ទឹកជូនពលរដ្ឋដែរ មានតម្លៃ ១.៥០០រៀលក្នុងមួយធុងធំ៖ «ឥឡូវយើងកំពុងរកទីតាំងខួងអណ្ដូងឲ្យគាត់ថែមទៀត តែយើងមានពីរហើយ តែខាងតាយ៉ាំ ថាចង់ឲ្យអណ្ដូងមួយទៀត»។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលយល់ថា អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានគួរតែរកមធ្យោបាយផ្គត់ផ្គង់ទឹកដល់សហគមន៍រងផលប៉ះពាល់រៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយត្រូវបញ្ចូលជាអាទិភាពក្នុងកម្មវិធីវិនិយោគរបស់ឃុំ។
ប្រធានសម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពសង្គមកម្ពុជា (ANSA) លោក សន ជ័យ ផ្តល់មតិថា បើពលរដ្ឋបារម្ភពីការខ្វះទឹកប្រើប្រាស់ដែលជាកត្តាប្រឈម និងប៉ះពាល់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ពលរដ្ឋអាចស្នើទៅអាជ្ញាធរឃុំ ដើម្បីឲ្យឃុំលើកជាសំណើទៅថ្នាក់ជាតិ និងយកថវិកាអភិវឌ្ឍន៍ឃុំប្រចាំឆ្នាំដែលមានកំណត់ក្នុងផែនការវិនិយោគ យកទៅអភិវឌ្ឍដោយជីកអណ្ដូងទឹក ឬស្ដារស្រះទឹកដែលមានស្រាប់ឡើងវិញ៖ «បញ្ហានេះវាបានកើតឡើងធ្ងន់ធ្ងរនៅឆ្នាំ២០១៦ កន្លងទៅ ជាយោបល់ខ្ញុំ ប្រជាពលរដ្ឋត្រូវតែនៅពេលដែលឃុំលើកផែនការ ឬមួយក៏ពេលរៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍មូលដ្ឋាន ពលរដ្ឋត្រូវលើកឡើងថា ពលរដ្ឋត្រូវការអណ្ដូងទឹកត្រូវការអីហ្នឹង។ ត្រូវស្នើសុំ និងត្រូវជំរុញដាក់បញ្ចូលបញ្ហានេះជាអាទិភាពទៅ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាពលរដ្ឋរងផលប៉ះពាល់ជាយូរមកហើយ»។
កាលពីឆ្នាំ២០១៦ រាជរដ្ឋាភិបាលធ្លាប់បានប្រកាសអាសន្នពីកម្ដៅផែនដី ដោយសារតែគ្រោះរាំងស្ងួត និងបានដាក់ចេញនូវកម្មវិធីរក្សាទឹកទុក ដោយជំរុញឲ្យអាជ្ញាធរបំផុសឲ្យពលរដ្ឋជីកស្រះ ឬស្ដារស្រះទឹកដែលមានស្រាប់ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទឹកនៅរដូវក្តៅរយៈពេលវែងខុសធម្មតា ដោយសារបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ ក្នុងទិសដៅត្រៀមលក្ខណៈផ្គត់ផ្គង់ទឹកពេលមានគ្រោះរាំងស្ងួតកើតមាន ក៏ប៉ុន្តែចលនានោះ មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលមើលឃើញថាពុំសូវទទួលបានលទ្ធផលនោះទេ៕