ក្រុមសហជីព លើវិស័យកាត់ដេរ និងដៃគូពាក់ព័ន្ធ រួមមានតំណាងទូតប្រទេសស៊ុយអែត និងក្រុមអ្នកបញ្ជាទិញអន្តរជាតិជាដើម ពិភាក្សាគ្នាលើការប្រឈមនានា ចំពោះច្បាប់ស្ដីពីសហជីព ដែលរដ្ឋាភិបាលបានតាក់តែងឡើង។ ពួកគេរំពឹងថា បញ្ហាដែលបានលើកឡើងនេះ អាចនឹងកាត់បន្ថយការប្រឈមចំពោះមុខច្បាប់ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានភាពប្រសើរឡើង ផ្នែកវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជា។
ការលើកយកបញ្ហាផ្លូវច្បាប់ មកពិគ្រោះយោបល់នៅពេលនេះ ត្រូវបានសហជីពចាត់ទុកថា ច្បាប់ដែលគណៈរដ្ឋមន្ត្រីតាក់តែងឡើង ហើយត្រូវបានរដ្ឋសភាអនុម័តក្នុងពេលកន្លងទៅ មិនអាចធ្វើឲ្យក្រុមសហជីព ដែលស្វែងរកផលប្រយោជន៍ សម្រាប់កម្មករធ្វើការងារបានដោយស្រួលឡើយ។
លោក អាត់ ធន់ មេសហជីពម្នាក់ ក្នុងចំណោមសហជីពផ្សេងទៀត ដែលចូលរួមពិគ្រោះយោបល់ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១២ ខែវិច្ឆិកា នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ លើកឡើងថា ការជួបជុំជាមួយដៃគូក្នុងវិស័យកាត់ដេរនេះ មិនបានលើកយកកង្វល់ដែលកម្ពុជាទទួលសម្ពាធពីអន្តរជាតិ លើការនាំចេញសំលៀកបំពាក់នេះទេ។ លោកបន្តថា កិច្ចពិភាក្សានៅថ្ងៃនេះ ផ្ដោតសំខាន់ លើការអនុវត្តច្បាប់ប៉ុណ្ណោះ៖ «បានជជែកគ្នាស៊ីជម្រៅច្រើនជាពិសេសពាក់ព័ន្ធនិងសិទ្ធិក្នុងការបង្កើតសហជីព និងសិទ្ធិតំណាងកម្មករក្នុងការដោះស្រាយវិវាទ។ សិទ្ធិក្នុងការបង្កើតសហជីពគេរកឃើញមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញដែលទាក់ទិននិងច្បាប់ថ្មី ហើយនិងច្បាប់ចាស់»។
នៅក្នុងកិច្ចពិគ្រោះយោបល់ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១២ ធ្នូ ដៃគូពាក់ព័ន្ធផ្នែកវិស័យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ រួមមាន តំណាងស្ថានទូតស៊ុយអែតប្រចាំកម្ពុជា ភាគីអ្នកបញ្ជាទិញអន្តរជាតិរួមមានក្រុមហ៊ុន H&M ជាដើម និងភាគីសហជីពតំណាងឲ្យផលប្រយោជន៍របស់កម្មករផង។
ការលើកយកពីបញ្ហាប្រឈមផ្នែកផ្លូវច្បាប់នេះ មកពិភាក្សា ស្របពេលសហគមន៍អឺរ៉ុបដែលជាទីផ្សារដ៏ធំរបស់កម្ពុជា សម្រាប់ការនាំចេញលើវិស័យកាត់ដេរនេះ ព្រមានឈប់លើកលែង លើការអនុគ្រោះពន្ធឲ្យកម្ពុជា។ សម្ពាធ និងទណ្ឌកម្មដទៃទៀតរបស់សហគមន៍អន្តរជាតិចំពោះរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជានេះ គឺទាមទារឲ្យលោក ហ៊ុន សែន ឈប់បំផ្លាញប្រជាធិបតេយ្យតទៅ។
លោក ឈាង វុន សមាជិកសភាពីខាងបក្សកាន់អំណាច និងជាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋសភា បដិសេធថា ច្បាប់សហជីពដែលបានអនុម័តរួចហើយនេះ ដូចមិនមានបញ្ហានោះទេ។ លោកបន្តថា ការស្នើឲ្យមានការកែប្រែច្បាប់នេះឡើងវិញ លុះត្រាមានសេចក្ដីពីសំឡេងសភាភាគច្រើនបំផុត៖ «ខ្ញុំអត់ដឹងថាមានច្បាប់ហ្នឹងយ៉ាងម៉េចផង។ ច្បាប់សហជីពហ្នឹងគេធ្វើរួចម្ដងហើយមានកែកន្លែងណាទៀត។ យើងធ្វើរលូនហើយតើសព្វថ្ងៃ។ អាហ្នឹងអត់ដឹងទេ សួរខ្ញុំអ៊ីចឹង ខ្ញុំនៅកន្លែងញាំបាយនៅឡើយ។ គេមានការពិភាក្សាគ្នា នៅក្នុងរដ្ឋសភាគេសម្រេចជាសមូហភាពមិនមែនម្នាក់ខ្ញុំ ខ្ញុំសម្រេចបានទេ»។
លោក ហ៊ុន សែន សន្យាថាកម្មករនឹងទទួលបានប្រាក់គោលខែ ១៦៨ ដុល្លារ ក្នុងមួយចាប់ពីឆ្នាំ២០១៨ទៅ។ ចំនួនប្រាក់ខែដែលលោក ហ៊ុន សែន អះអាងថា វាជាការវិវត្តន៍ថ្មីមួយជំហានទៀត សម្រាប់កម្ពុជានេះ គឺនៅមិនទាន់គិតដល់ប្រាក់អត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗទៀតនៅឡើយផង។
នៅក្នុងសារសំឡេងបែកធ្លាយ កាលពីខែ វិច្ឆិកា លោក ហ៊ុន សែន អះអាងថាលោកនឹងប្រើប្រាស់ពេលវេលា នៅសេសសល់ចុងក្រោយនេះ ដើម្បីទាញការគាំទ្រពីកម្មករ។ លោក ហ៊ុន សែន ដែលជាអ្នកនយោបាយកាន់អំណាចយូរជាងគេនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីនេះ រំពឹងថា កម្លាំងកម្មករដែលពីមុនជាកម្លាំងរបស់បក្សប្រឆាំង នៅតាមរោងចក្រ ពួកគេអាចនឹងរត់ចូលបក្សកាន់អំណាចវិញ៖ «ឲ្យតែប្រជាពលរដ្ឋបានសប្បាយចិត្ត រៀបចំកម្មវិធីយ៉ាងណាដើម្បីឆ្លៀតចុះមូលដ្ឋាន។ ខ្ញុំកំពុងតែច្បាមនូវមុខសញ្ញាកម្មករ ដែលខ្ញុំគិតថាវានឹងអាចធ្វើឲ្យមានការរើសអើងក្នុងជួរកម្មករប្រែពណ៌។ តែមុននេះបងប្អូនយើងតែងតែគិតថាកម្មករគឺជាកម្លាំងគាំទ្របក្សប្រឆាំង។ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញទេ ឥឡូវនេះស្ថានភាពនៅក្នុងជួរកម្មករមានការប្រែពណ៌ហើយ»។
គិតត្រឹមចុងឆ្នាំ២០១៦ ប្រទេសកម្ពុជាមានរោងចក្រជាង ១ពាន់រោងចក្រ។ នេះបើយោងរបាយការណ៍ដែលចេញដោយរដ្ឋាភិបាល កាលពីពេលថ្មីៗនេះ។ តាមរយៈការរីកលូតលាស់ផ្នែកវិស័យវាយនភណ្ឌដ៏លឿននេះ កម្ពុជាអាចស្រូបយកកម្លាំងពលកម្មលើវិស័យនេះប្រមាណជិត ១លាននាក់។
នៅក្នុងយុទ្ធនាការចុះជួបកម្មករ លោក ហ៊ុន សែន បានប្រកាសប្រាប់ថា សមិទ្ធផលដែលកម្មករកំពុងតែទទួលបាននេះ គឺមិនមានការពលិកម្មណាមួយចេញពីញើសឈាម របស់គណបក្សប្រឆាំងសូម្បីមួយសរសៃសក់ឡើយ។ ផ្ទុយពីវិញ គណបក្សប្រឆាំង ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានអាណត្តិមកនេះ មានតែព្យាយាមធ្វើឲ្យកម្មករ ត្រូវខាតផលប្រយោជន៍ និងបាត់បង់អាយុជីវិតប៉ុណ្ណោះ។
លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហភាពសហជីពការងារកម្ពុជា ចាត់ទុកថា នៅក្នុងប្រទេសដែលគោរពសិទ្ធពលរដ្ឋជាធំ ពិតជាពិបាកនិយាយណាស់ថា តួអង្គណាដែលសំខាន់ជាងតួអង្គណា។ សំខាន់ទាំងរដ្ឋាភិបាល និងបក្សប្រឆាំង គឺសុទ្ធតែធាតុផ្សំដែលជួយឲ្យសេដ្ឋកិច្ចរីកលូតលាស់បានដូចគ្នា៖ «គណបក្សប្រឆាំងក៏ជាផ្នែកមួយនៃការជំរុញដែរ។ ខ្ញុំគិតថាថ្វីត្បិតគេមិនបានធ្វើផ្ទាល់មែនប៉ុន្តែជំរុញឲ្យមានការអនុវត្តដែរ។ នៅក្នុងសង្គមប្រជាធិបតេយ្យ គណបក្សដែលឈ្នះឆ្នោតកាន់រដ្ឋាភិបាលជាអ្នកធ្វើរីឯគណបក្សប្រឆាំងជាអ្នកតម្រង់ទិស ឬក៏កែតម្រូវដើម្បីឲ្យគណបក្សដែលកាន់រដ្ឋាភិបាលធ្វើល្អឲ្យកាន់តែច្រើន»។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ស្ដីពីក្របខ័ណ្ឌគតិយុត្តិ សម្រាប់ធ្វើឲ្យប្រសើរឡើង ទំនាក់ទំនងវិជ្ជាជីវៈល្អនៅកម្ពុជា បង្ហាញថា គោលនយោបាយឧស្សាហកម្ម រយៈពេល១០ឆ្នាំ សម្រាប់កម្ពុជា គិតចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៥ ដល់ឆ្នាំ២០២៥ នឹងអាចធ្វើឲ្យកម្ពុជាឈានរកប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលមធ្យមកម្រិតខ្ពស់ត្រឹមឆ្នាំ២០៣០។
ទោះជាយ៉ាងណា ច្បាប់ស្ដីពីសហជីព ដែលរដ្ឋសភាអនុម័តកាលពីខែមេសា ឆ្នាំ ២០១៦ ត្រូវរងការរិះគន់ដ៏ចម្រូងចម្រាសថា ជាច្បាប់ដែលបិទផ្លូវដល់ក្រុមសហជីព ក្នុងការជួបជុំ ការសំដែងមតិដោយសន្តិវិធី និងការចងក្រងតំណាងសហជីពនៅតាមរោងចក្រ៕