ប្រជាពលរដ្ឋនៅឃុំចំណារលើ ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ នៅតែអំពាវនាវឲ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ ជួយសង្គ្រោះស្រូវប្រាំងរបស់ពួកគាត់រាប់រយហិកតារដែលកំពុងរងការខូចខាត ដោយសារគ្មានទឹកស្រោចស្រព។ ជាមួយគ្នានេះ អាជ្ញាធរស្រុកបានចុះពិនិត្យទីតាំងស្រូវប្រាំងទាំងនោះជាច្រើនដង ប៉ុន្តែនៅក្បែរនោះគ្មានប្រភពទឹក។
ស្របពេលដែលអាជ្ញាធរស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ មិនទាន់មានមធ្យោបាយជួយសង្គ្រោះស្រូវស្រែប្រាំងរាប់សិបហិកតារ ដែលកំពុងខ្វះទឹកស្រោចស្រព។ ប្រជាពលរដ្ឋហាក់អស់សង្ឃឹម ពីព្រោះដើមទុនធ្វើស្រូវប្រាំងទាំងនោះ ភាគច្រើនពួកគេខ្ចីបុលពីគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ និងប្រាក់ឯកជនខ្លះ ដើម្បីធ្វើដើមទុន និងបង់ជូនទៅអ្នកគ្រប់គ្រងអាងស្តុកទឹកបញ្ចូលស្រែ។
អភិបាលស្រុកស្ទោង លោក ព្រឹម រដ្ឋា មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី១៦ មីនា ថា អាជ្ញាធរស្រុក និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ បានចុះពិនិត្យមើលទីតាំងស្រែប្រាំងរបស់ពលរដ្ឋនៅតំបន់ចកសារ៉ាយ ស្ថិតនៅក្នុងឃុំចំណារក្រោម ជាច្រើនដង ប៉ុន្តែបញ្ហាប្រឈមខ្លាំង គឺតំបន់នោះមិនមានប្រភពទឹកឡើយ។ បន្ថែមពីនេះ ពលរដ្ឋដែលមានស្រែនៅផ្នែកខាងក្រោម ធ្លាប់យកប្រភពទឹកពីអូរ ឬត្រពាំង ក៏កំពុងមានបញ្ហាជាមួយពលរដ្ឋដាំឈូកថែមទៀតផង៖ «ខ្ញុំដូចជាមិនមានជម្រើសអីសោះបង ពីព្រោះថាអត់ដឹង។ វាអត់មានប្រភពទឹក។ បើមានប្រភពទឹក ខ្ញុំសុំប្រេង ខ្ញុំសុំម៉ាស៊ីនបូមទឹកពីធនធានទឹកយកទៅដាក់ឲ្យហើយបង ប៉ុន្តែវាអស់រលីងតែម្តង»។
ស្រូវស្រែប្រាំងនៅតំបន់២ និងតំបន់៣ ចំណុចចកសារ៉ាយ មានទំហំជាង ៦០០ហិកតារ។
អភិបាលស្រុកបញ្ជាក់ថា ស្រូវដែលប្រឈមការខូចខាតទាំងស្រុងមានទំហំជាង ២០០ហិកតារ និងប៉ះពាល់លើពលរដ្ឋប្រហែល ១០០គ្រួសារ។ ចំណែកស្រូវប្រមាណ ៤០០ហិកតារទៀត អាចទទួលផលបានមួយចំនួន។
ប្រជាពលរដ្ឋនៅឃុំចំណារលើ លោក លឹម ស្រេន ឲ្យដឹងថា ដីរបស់លោកចំនួន ២ហិកតារនៅតំបន់៣ គឺគ្មានសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានផលឡើយ ពីព្រោះស្រូវចាប់ផ្តើមក្រៀមស្វិត ហើយដីក៏បានបែកប្រហែងធំៗថែមទៀត។ លោកបន្តថា ដើមទុនធ្វើស្រូវប្រាំងក្នុង ១ហិកតារចំណាយជាង ១លានរៀលទៅ ២លានរៀល ហើយភាគច្រើន ពលរដ្ឋនាំគ្នាខ្ចីបុលពីគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ ឬប្រាក់ឯកជន ប៉ុន្តែនៅពេលស្រូវរងការខូចខាត ពួកគាត់រឹតតែប្រឈមក្នុងជីវភាពរស់នៅ៖ «អើយ! បងជិតបីខែហើយ តាំងពីយើងចាប់ផ្ដើមព្រោះមក។ តែឥឡូវ ស្រូវយើងចេញខ្លះអីខ្លះហើយ ប៉ុន្តែវាអត់ទឹក ហើយខូចអស់ហើយ ស្រូវខ្ញុំគ្មានបានទេ»។
ប្រភពដដែលអះអាងថា នៅពេលអាងទឹកមួយកន្លែងឈ្មោះអាងទឹកយាយអូន ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ប្រជាសហគមន៍ ស្រូវប្រាំងរបស់ពួកគាត់មិនសូវជួបបញ្ហាប្រឈមទេ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីអាងទឹកមួយនេះ ត្រូវបានឈ្មួញម្នាក់ឈ្មោះ គាំ សារឿន គ្រប់គ្រងមក ស្រូវប្រាំងរបស់ពួកគាត់ជួបបញ្ហាប្រឈមខ្វះខាតទឹកស្រោចស្រពរហូត។ លោកយល់ថា មូលហេតុពលរដ្ឋត្រូវខ្វះទឹកដាក់ស្រែ ព្រោះឈ្មួញគ្រប់គ្រងទឹកមិនបានល្អ ហើយពួកគាត់ស្នើឲ្យអាជ្ញាធរយកអាងទឹកមករក្សាទុកជាសម្បត្តិរួមវិញ។
យ៉ាងនេះក្តី អភិបាលស្រុកស្ទោង ដដែលឲ្យដឹងថា ការទាមទារយកអាងទឹកមិនរក្សាទុកជាសម្បត្តិរួមរបស់ពលរដ្ឋ គឺទាល់តែម្ចាស់អាងទឹកនោះយល់ព្រម។ លើសពីនេះ លោក ព្រឹម រដ្ឋា ថែមទាំងបញ្ជាក់ជំនួសម្ចាស់អាងទឹកថា មូលហេតុខ្វះខាតទឹកស្រោចស្រពស្រូវប្រាំងនៅផ្នែកខាងក្រោម ពីព្រោះទំនប់អាងស្តុកទឹកខូចខាតច្រើន ហើយលោក គាំ សារឿន ក៏បានប្រាប់ពលរដ្ឋមិនឲ្យធ្វើស្រែនៅផ្នែកខាងក្រោមទេ ប៉ុន្តែពលរដ្ឋមិនព្រមស្តាប់។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលអង្គការលីកាដូ (LICADHO) ខេត្តកំពង់ធំ ដែលតាមដានករណីនេះ លោក ញូង សាមឿន មានប្រសាសន៍ថា ការទាមទារយកអាងទឹកមករក្សាទុកជាសម្បត្តិរួមអាចជួបការលំបាក ពីព្រោះឈ្មួញជាអ្នកចំណាយថវិកាដើម្បីកសាងអាងទឹកនោះ ប៉ុន្តែតាមច្បាប់ ពលរដ្ឋអាចមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងបាន៖ «ខ្ញុំគិតថាអាចដំណើរការទៅបានតាមនីតិវិធី ប៉ុន្តែពួកគាត់មិនមានផលទុនទាក់ទងទៅនឹងធនធានថវិកា»។
ចំពោះការខូចខាតស្រូវរាប់រយហិកតារវិញ លោក ញូង សាមឿន ថាជាការទទួលខុសត្រូវមួយផ្នែករបស់អាជ្ញាធរ ដោយពួកគេអាចជួយសម្របសម្រួលរវាងភាគីពលរដ្ឋ និងឈ្មួញ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមទាំងនេះតាមរយៈជួយដល់ការខូចខាតរបស់អ្នកស្រុក ពីព្រោះជាផ្នែកមួយអាចកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ព្រមទាំងការចំណាកស្រុក ជាដើម៕