អ្នកច្បាប់ និងក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានចាត់ទុកការបន្តឃុំខ្លួនអតីតអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានអាស៊ីសេរី ពីររូប គឺជាការឃុំខ្លួនខុសច្បាប់។ ពួកគេទាមទារតាមរយៈលិខិតមួយច្បាប់រួមគ្នាឱ្យតុលាការដោះលែងអ្នកទាំងពីរឱ្យមានសេរីភាពឡើងវិញ និងដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ ដើម្បីឱ្យអ្នកទាំងពីរបានជួបជុំក្រុមគ្រួសារឡើងវិញ។
ក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកបានចេញលិខិតចំហមួយច្បាប់រួមគ្នាស្នើឱ្យតុលាការគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ពិចារណាទម្លាក់ចោលបទចោទប្រកាន់លើអតីតអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានអាស៊ីសេរី ពីររូប គឺលោក អ៊ួន ឈិន និងលោក យាង សុធារិន្ទ (យាង សុជាមេត្តា)។ លិខិតចំហចុះកាលបរិច្ឆេទថ្ងៃទី១២ ខែកុម្ភៈ ដែលគេហទំព័រឈ្មោះ Change.org បានចុះផ្សាយឱ្យដឹងថា ក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានយល់ថា ការចោទប្រកាន់អ្នកទាំងពីរទាក់ទងនឹងការផ្ដល់ព័ត៌មានដែលនាំអន្តរាយដល់ការការពារជាតិ ជាការចោទប្រកាន់មួយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ ពួកគេចាត់ទុកការចោទប្រកាន់នេះ ថាកំពុងតែបង្កភាពភាពភ័យខ្លាចដល់អ្នកសារព័ត៌មានដទៃទៀត ដែលកំពុងបំពេញវិជ្ជាជីវៈ និងធ្វើឱ្យសេរីភាពសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជា ធ្លាក់ចុះ។ ក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានទាំងនេះក៏បានលើកឡើងថា អតីតអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានអាស៊ីសេរី បានអនុវត្តត្រឹមត្រូវខ្ជួនតាមច្បាប់ស្ដីពីរបបសារព័ត៌មានកម្ពុជា ដោយមិនបានរាយការណ៍ព័ត៌មានណាមួយដែលនាំឱ្យអន្តរាយដល់ជាតិ ឬអន្តរាយដល់ទំនាក់ទំនងជាមួយប្រទេសដទៃឡើយ។
លោក អ៊ួន ឈិន និងលោក យាង សុធារិន្ទ ត្រូវបានតុលាការចោទប្រកាន់ពីបទលួចផលិតព័ត៌មានបញ្ជូនមករដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតោន តាមមាត្រា ៤៤៥ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ។ អ្នកទាំងពីរត្រូវបានតុលាការឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្ននៅពន្ធនាគារព្រៃស។ មកទល់នឹងពេលនេះ មានរយៈជាង ៣ខែហើយ។ អ្នកទាំងពីរអាចប្រឈមមុខជាប់ពន្ធនាគារពី ៧ ទៅ ១៥ឆ្នាំ។
មាត្រា ២០៥ មូលហេតុនៃការឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្ននៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌចែងថា ការឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្នត្រូវបានបង្គាប់ កាលណាការឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្នជាការចាំបាច់ ដូចជា ដើម្បីបញ្ចប់បទល្មើសកុំឱ្យកើតជាថ្មី ដើម្បីរារាំងកុំឱ្យមានការគាបសង្កត់សាក្សី ឬជនរងគ្រោះដើម្បីធានារក្សាសណ្ដាប់ធ្នាប់សាធារណៈកុំឱ្យមានការច្របូកច្របល់ដែលបណ្ដាលមកពីបទល្មើសជាដើម។
លោកមេធាវី កែវ វ៉ាន់នី ដែលការពារក្ដីឱ្យអតីតអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានអាស៊ីសេរី ពីររូបនេះ អះអាងថា គ្មានហេតុផលចាំបាច់ណាមួយដូចដែលមានចែងក្នុងមាត្រា ២០៥ នេះ ត្រូវបន្តឃុំខ្លួនកូនក្ដីលោកទាល់តែសោះ ព្រោះកូនក្ដីលោកមិនបានប្រព្រឹត្តបទល្មើសណាមួយដែលផ្ទុយនឹងច្បាប់ឡើយ៖ «បាទ! អ៊ីចឹងនៅក្នុងខ្លឹមសារមាត្រា ២០៥ គេចែងហើយអំពីលក្ខខណ្ឌដូចមានដល់ប្រាំមួយនោះ។ មួយគេខ្លាចយើងមានការត្រូវរ៉ូវជាមួយសាក្សី គេខ្លាចយើងមិនបង្ហាញមុខតាមការកោះហៅរបស់តុលាការ... ប៉ុន្តែអាអ្វីដែលសំខាន់នោះគឺយើងចាំបាច់តុលាការមិនត្រឹមតែយល់ឃើញទេ ប៉ុន្តែតុលាការត្រូវបង្ហាញភស្តុតាងថា អំពើរបស់គាត់កន្លងមកមានបញ្ហាអ្វីខ្លះដល់សង្គមជាតិ ហើយប្រសិនបើយើងលែងទៅនឹងវាយ៉ាងម៉េច... ដូច្នេះ ការយល់ឃើញរបស់គាត់គ្រាន់តែជាការយល់ឃើញជាឯកតោភាគីអត់មានអ្វីជាសំអាង»។
លោកមេធាវី កែវ វ៉ាន់នី ក៏ស្នើឱ្យតុលាការទម្លាក់ចោលបទចោទប្រកាន់មកលើកូនក្ដីលោកទាំងពីរដែរ។ លោកបានថ្លែងប្រាប់អាស៊ីសេរី កាលពីថ្ងៃពុធ ទី១៤ ខែកុម្ភៈ ម្សិលមិញថា កូនក្ដីទាំងពីររបស់លោកមិនបានប្រព្រឹត្តបទល្មើសដូចការចោទប្រកាន់ឡើយ ព្រោះលោកទាំងពីរកាលនៅធ្វើការឱ្យវិទ្យុអាស៊ីសេរី លោក អ៊ួន ឈិន និងលោក យាង សុធារិន្ទ រាយការណ៍ព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាដីធ្លី សង្គម ដែលច្បាប់កម្ពុជា មិនបានហាមឃាត់ឡើយ។
លោក កែវ វ៉ាន់នី កាលពីចុងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៧ បានប្ដឹងសាទុក្ខសុំឱ្យតុលាការកំពូលដោះលែងកូនក្តីលោកឱ្យមានសេរីភាពឡើងវិញដែរ ប៉ុន្តែរហូតមកទល់ពេលនេះ តុលាការកំពូលមិនទាន់មានចំណាត់យ៉ាងណានៅឡើយទេ។ លោកបានលើកឡើងថា តុលាការមិនបានបង្ហាញហេតុផល ឬអំណះអំណាងណាមួយដែលគាំទ្រដីកាសម្រេចឃុំកូនក្ដីទាំងពីររបស់លោកឡើយ។ លោកចាត់ទុកថា ការឃុំខ្លួននេះខុសនឹងនីតិវិធីច្បាប់។
អាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងមន្ត្រីតុលាការកំពូល ដើម្បីសុំការបំភ្លឺចំពោះករណីនេះបាននៅឡើយទេ កាលពីថ្ងៃទី១៤ កុម្ភៈ។
អ្នកច្បាប់ជាតិ និងអង្គការអន្តរជាតិ កន្លងមកក៏ធ្លាប់បានចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដោះលែងអតីតអ្នកយកព័ត៌មានអាស៊ីសេរី លោក អ៊ួន ឈិន និងលោក យាង សុធារិន្ទ ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌដែរ ដោយពួកគេអះអាងថា ការចោទប្រកាន់អ្នកទាំងពីរគ្មានមូលដ្ឋាន អយុត្តិធម៌ និងរំលោភសិទ្ធិរបស់ពួកគាត់។
លិខិតចំហរបស់អ្នកសារព័ត៌មានដដែលនេះ បន្ថែមថា នៅក្នុងសង្គមប្រជាធិបតេយ្យ អ្នកសារព័ត៌មានបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផ្ដល់ព័ត៌មានពិតជូនដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ហើយអ្នកសារព័ត៌មានមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការរាយការណ៍អ្វីដែលជាការពិតជូនដល់សាធារណជន៕