ប្រជាសហគមន៍បឹងអភិរក្សត្រីមួយកន្លែងនៅស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង បានសាមគ្គីគ្នាការពារតំបន់អភិរក្សដើម្បីទាញយកផលត្រីជាប្រយោជន៍រួមរបស់ពលរដ្ឋនៅក្នុងសហគមន៍ ដោយពុំមានប្រាប់ខែឧបត្ថម្ភនោះទេ។ ប្រជាសហគមន៍លើកឡើងថា ផលត្រីឆ្នាំនេះកើនឡើងច្រើនជាងឆ្នាំមុនទ្វេដង គឺដោយសារការរួមគ្នាការពារតំបន់អភិរក្សបានល្អ និងដោយមានការចូលរួមពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងពីប្រជាពលរដ្ឋ។
ប្រជាសហគមន៍នៅតំបន់អភិរក្សមច្ឆាជាតិនៅឃុំព្រែកនរិន្ទ ស្រុកឯកភ្នំ លើកឡើងថា បើទោះបីជាផលត្រីនៅតំបន់អភិរក្សរបស់ពួកគេបានកើនច្រើនជាងឆ្នាំមុនក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែបន្តយាមកាមជាប្រចាំមិនអាចឈប់បាននោះទេ។
ប្រធានសហគមន៍នៅតំបន់អភិរក្សបឹងទឹកខ្មៅ ក្នុងភូមិព្រែកត្រប់ ឃុំព្រែកនរិន្ទ លោក អ៊ុន ហាក់ ឲ្យដឹងនៅថ្ងៃទី២៦ មករា ថា នៅតំបន់អភិរក្សដែលពួកគាត់គ្រប់គ្រងឆ្នាំនេះ គឺត្រីសម្បូរជាងកាលពីឆ្នាំ២០១៧ មានចំនួនទ្វេដង។
លោក អ៊ុន ហាក់ បន្ថែមថា ផលត្រីកើនឡើងនេះ ដោយសារឆ្នាំនេះទឹកបឹងទន្លេសាបធំជាងឆ្នាំមុន ដោយទឹកឡើងលិចតំបន់អភិរក្សទើបធ្វើឲ្យផលត្រីសំបូរជាងកាលពីឆ្នាំកន្លង។ ទោះជាយ៉ាងណាលោកអះអាងថា ផលត្រីកើនឡើងក៏ដោយសារសហគមន៍របស់ពួកគាត់ ដែលមានគ្នាចំនួន ៦នាក់បានយាមការពារតំបន់អភិរក្ស ដោយប្ដូរវេនគ្នាប្រចាំការ២នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ៖ «ខ្ញុំគិតថា ថ្ងៃខ្ញុំធ្វើការឯកជនផ្ទាល់ខ្លួន ហើយយប់ឡើងនាំគ្នាទៅការពារតំបន់អភិរក្ស ដើរការពារទល់ភ្លឺ ហើយខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំធ្វើនេះមិនចង់យកមុខយកមាត់ ឬចង់បានស្អីធំដុំទេ ប៉ុន្តែបងប្អូនចាត់តាំងឲ្យខ្ញុំធ្វើហើយ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវតែទទួលខុសត្រូវ ធ្វើឲ្យត្រីវាសម្បូរតែម្ដង»។
មន្ត្រីសហគមន៍រូបនេះឲ្យដឹងទៀតថា នៅក្នុងបឹងអភិរក្សឆ្នាំនេះសម្បូរត្រីល្អៗច្រើនប្រភេទ ដូចជាត្រីសណ្ដាយ ត្រីក្រាយ ត្រីឆ្លាំង ត្រីរ៉ស់ និងត្រីឆ្ដោរជាដើម។
អ្នកអភិរក្សបឹងទឹកខ្មៅសហគមន៍ភូមិព្រែកត្រប់ ម្នាក់ទៀត លោក គង់ តុងហាន់ អះអាងថា ពួកគាត់យាមការពារតំបន់អភិរក្សដោយពុំមានប្រាក់ខែនោះទេ គឺធ្វើដោយទឹកចិត្ត ក្នុងគោលបំណងដើម្បីរក្សាកុំឲ្យដាច់ពូជត្រី និងឲ្យមានត្រីច្រើនសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋធ្វើនេសាទដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ៖ «ថ្ងៃក៏យើងដើរល្បាតដែរ យើងអត់ហ៊ានចោលទេ ថ្វីត្បិតតែប្រជាពលរដ្ឋគាត់យល់ដឹងច្រើនមែន ក៏ប៉ុន្តែយើងយាមរហូត។ យើងដើរល្បាតទៅអង្គុយតាមក្រោយដើមឈើនៅជិតបឹងហ្នឹង យើងធ្វើដោយឆន្ទៈយើងតែម្ដង ព្រោះអីយើងឃើញធនធានយើងមានយើងក៏ចេះតែធ្វើទៅ ហើយប្រជាពលរដ្ឋគាត់សប្បាយចិត្តទៅ»។
លោក គង់ តុងហាន់ បន្ថែមទៀតថា ផលត្រីកើងឡើងនេះក៏ដោយសារប្រជាពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងច្រើនជាងពេលមុនៗ គឺពលរដ្ឋភាគច្រើនមិនសូវលួចធ្វើនេសាទក្នុងតំបន់អភិរក្សទេ ដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់ងាយស្រួលក្នុងការយាមការពារតំបន់អភិរក្ស ហើយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានក៏បានសហការល្អជាមួយពួកគាត់សហគមន៍ដែរ ជាពិសេសមេភូមិ ក្រុមប្រឹក្សាឃុំ និងមន្ត្រីជលផលឃុំបានចុះមកសួរសុខទុក្ខញឹកញាប់ ដែលជំរុញឲ្យពួកគេមានកម្លាំងចិត្តមួយផ្នែកទៀត ក្នុងការអភិរក្សធនធានមច្ឆាជាតិ។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ មេភូមិព្រែកត្រប់ លោក យ៉ោក កន មានប្រសាសន៍ថា បើទោះជាផលត្រីនៅតំបន់អភិរក្សបឹងទឹកខ្មៅច្រើនជាងកាលពីឆ្នាំ២០១៧ ក្ដី ក៏ប៉ុន្តែត្រីមិនសូវសំបូរដូចកាលពីសម័យទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ នោះទេ ព្រោះទឹកទន្លេសាបមិនទាន់ឡើងដល់កម្រិតហៀរចូលស្ទឹងសង្កែនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាលោក យ៉ោក កន អះអាងទៀតថា ប្រសិនប្រជាសហគមន៍មិនខ្នះខ្នែងទេ ត្រីនៅតំបន់អភិរក្សក៏មិនមាននៅសល់ដែរ ព្រោះប្រជាពលរដ្ឋនឹងចូលទៅលួចធ្វើនេសាទចាប់យកត្រីអស់ជាពុំខាន ចំណែកឯអាជ្ញាធរភូមិក៏គ្មានថវិកា និងកម្លាំងមនុស្សគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីយាមការពារដោយខ្លួនឯងបានឡើយ។
លោក យ៉ោក កន៖ «គាត់ប្ដូរទៅយាមការពារហ្នឹង បើមានប្រាក់ខែទៅមិនថាទេ នេះគាត់ស្ម័គ្រចិត្ត ហើយប្រជាពលរដ្ឋបោះឆ្នោតឲ្យគាត់ហ្នឹងដោយសង្ឃឹមលើពួកគាត់ហ្នឹងហើយជាអ្នកទៅយាមការពារដើម្បីបានពូជត្រី បើកុំឲ្យមានត្រីបឹងហ្នឹងពងកូនខែវស្សា ក៏អត់មានត្រីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋធ្វើនេសាទដែរ។ ប្រជាពលរដ្ឋគាត់លំបាកនេសាទនោះ ឥឡូវគ្មានត្រីអីធ្វើនេសាទទេ ពួកគាត់ចុះទៅរកត្រីឆ្ងាយៗអស់ហើយ ត្រីដែលមាននៅក្នុងតំបន់អភិរក្សហ្នឹងឯង ឥឡូវពួកគាត់ចុះទៅរកនេសាទទៅតាមដងស្ទឹងផុតពីភូមិឆ្ងាយណាស់»។
បឹងអភិរក្សនេះមានផ្ទៃដីប្រហែល ២ហិកតារ និងចម្ងាយពីផ្ទះអ្នកស្រុកប្រមាណ ៣គីឡូម៉ែត្រ ស្ថិតក្នុងបឹងទឹកខ្មៅនៅភូមិព្រែកត្រប់ ឃុំព្រែកនរិន្ទ។ ប្រជាសហគមន៍ឲ្យដឹងថាពួកគាត់បន្តយាមការពារតំបន់អភិរក្សរហូតដល់មានជំនន់ទឹកស្ទឹងសង្កែឡើងលិចមាត់បឹង គឺក្នុងចន្លោះពីខែកក្កដា ដល់ខែវិច្ឆិកា។ ប្រជាសហគមន៍បន្ថែមថា អំឡុងពេលទឹកឡើងលិចបឹងអភិរក្សហើយ គឺត្រីទាំងអស់បានឡើងទៅតាមក្រសែទឹកចេញទៅរស់នៅតំបន់ផ្សេង ហើយពេលនោះប្រជាពលរដ្ឋអាចធ្វើនេសាទចាប់ត្រីយកទៅលក់បាន ក៏ប៉ុន្តែនៅចម្ងាយប្រមាណ ២០០ម៉ែត្រពីតំបន់អភិរក្សមិនអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើនេសាទនោះទេ ព្រោះដើម្បីអភិរក្សពូជត្រីឲ្យបន្តកើតកូនកើតចៅ សម្រាប់ឲ្យពលរដ្ឋធ្វើនេសាទនៅឆ្នាំក្រោយៗទៀត៕