ប្រជាពលរដ្ឋជិត ១ពាន់គ្រួសារនៅស្រុកបវេល ខេត្តបាត់ដំបង ទាំងក្មេងទាំងចាស់ បង្ខំចិត្តធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើងនៅលើផ្លូវភក់យ៉ាងលំបាកមានចម្ងាយប្រមាណ ៥គីឡូម៉ែត្រជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នានៅក្នុងមូលដ្ឋាន និងក្មេងៗធ្វើដំណើរទៅសាលារៀន។ តើជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ជួបការលំបាកអ្វីខ្លះ ខណៈធ្វើដំណើរនៅលើផ្លូវលំបាកនេះ?
ចាប់ពីផ្លូវក្រាលកៅស៊ូនៅឃុំអំពិលប្រាំដើម ក្នុងស្រុកបវេល ឆ្ពោះទៅភូមិស្ថាពរ២ ចម្ងាយជិត ៥គីឡូម៉ែត្រ អ្នកភូមិត្រូវចំណាយពេលធ្វើដំណើរដល់ទៅជិត ២ម៉ោងឯណោះ ទើបដល់គោលដៅ។
នៅរដូវវស្សាឆ្នាំនេះតាមផ្លូវបែកភក់ មានដក់ទឹក ហើយមិនអាចធ្វើដំណើរដោយម៉ូតូ ឬរថយន្តតូចៗបានទេ មិនតែប៉ុណ្ណោះ សូម្បីតែគោយន្តក៏ពិបាកបើកបរនៅលើផ្លូវលំមួយខ្សែនេះដែរ។
ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅភូមិស្ថាពរ២ ឃុំអំពិលប្រាំដើម លោក គិន លួត ផ្ដល់សម្ភាសឲ្យអាស៊ីសេរី ខណៈធ្វើដំណើរជាមួយចៅប្រុសមកពីមណ្ឌលសុខភាពអំពិលប្រាំដើម ថា ផ្លូវនេះជាសរសៃឈាមសំខាន់របស់ពួកគាត់ដែលរស់នៅទីនោះប្រមាណ ១ពាន់គ្រួសារ ក្នុងការធ្វើដំណើរទៅមក និងប្រកបរបរប្រចាំថ្ងៃ ដូចជាដឹកកសិផលទៅលក់ និងទៅព្យាបាលជំងឺនៅមណ្ឌលសុខភាព ជាដើម។ ប៉ុន្តែបុរសមាឌមាំវ័យ ៦២ឆ្នាំរូបនេះអះអាងថា ពួកគាត់ជួបការលំបាកដោយសារផ្លូវមួយខ្សែនេះបែកភក់ខ្លាំង ពិបាកធ្វើដំណើរជិត ១០ឆ្នាំហើយ ដោយពុំមានអាជ្ញាធរណាជួយដោះស្រាយជូនពួកគាត់នោះទេ៖ «សិស្សសាលាមានបោះបង់ការសិក្សា គឺនៅពេលណាភ្លៀងខ្លាំងមិនអាចដើរទៅរៀនទាន់ពេលវេលាបានទេ សូម្បីតែគ្រូបង្រៀនក៏គ្នាដែរ គឺកាលណាភ្លៀងខ្លាំង សិស្សមិនបានរៀនទេ ព្រោះផ្លូវពិបាក ធ្វើឲ្យគ្រូមិនអាចដើរមកបង្រៀនសិស្សបានទេ»។
នៅតាមផ្លូវឃើញមានប្រជាពលរដ្ឋដើរដោយថ្មើរជើងទៅមកមិនដាច់ ដោយអ្នកខ្លះមានយូរអីវ៉ាន់សំពីងសំពោងជាប់ខ្លួនផង។ នៅលើទ្រូងផ្លូវសុទ្ធសឹងតែដីភក់ ពួកគាត់ខំប្រឹងដើរលើចិញ្ចើមផ្លូវទៅមុខយឺតៗទាំងញើសហូរពេញខ្លួន ព្រោះផ្លូវពិបាកធ្វើដំណើរ ហើយនៅកន្លែងណាដែលមានដីស្ងួត ពួកគាត់ដើរបានលឿនបន្តិច។
ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀតរស់នៅភូមិស្វាយខ្ទិះ លោក ឆេង វ៉ឺន ថ្លែងថា ចាប់ពីផ្ទះរបស់លោកមកដល់ផ្លូវជាតិនៅឃុំអំពិលប្រាំដើម ចម្ងាយប្រមាណ ៥គីឡូម៉ែត្រត្រូវចំណាយពេលធ្វើដំណើរជិត ២ម៉ោង ទើបដល់ ព្រោះផ្លូវចេញពីផ្ទះរបស់លោកមកលំបាកខ្លាំង មិនអាចដើរលឿនបាននោះទេ៖ «ពិបាកខ្លាំងភក់ច្រើន ហើយទុក្ខវេទនារបស់ពួកគាត់គ្មាននរណាគេជួយធ្វើផ្លូវឲ្យទេ។ ពេលខ្លះសិស្សសាលាដែលអនុវិទ្យាល័យនៅអំពិលប្រាំដើម គាត់ពិបាកធ្វើដំណើរណាស់»។
នៅតាមផ្លូវឃើញមានគោយន្ត និងម៉ូតូរបស់ពលរដ្ឋបើកឆ្លងកាត់ខ្លះដែរ ប៉ុន្តែពួកគាត់ភាគច្រើនធ្វើដំណើរទៅទីជិតៗប្រមាណជាង ១គីឡូម៉ែត្រ ក៏ត្រឡប់មកវិញ។ ទោះយ៉ាងណា អ្នកភូមិអះអាងថា មានរថយន្តច្នៃមួយគ្រឿងគ្មានដំបូលចំណុះប្រមាណ ១០តោន រត់ឈ្នួលមួយថ្ងៃមួយជើង ដោយដឹកមនុស្សពីភូមិស្ថាពរ២ មកដល់មាត់ផ្លូវក្រាលកៅស៊ូនៅឃុំអំពិលប្រាំដើម ចម្ងាយប្រហែល ៥គីឡូម៉ែត្រតម្លៃទៅមកម្នាក់ ១ម៉ឺនរៀល។
លោក គិន លួត អះអាងថា នៅពេលឈឺថ្កាត់ម្ដងៗ ពួកគាត់ពិបាកខ្លាំងណាស់ក្នុងការដឹកអ្នកជំងឺទៅមន្ទីរពេទ្យ ព្រោះមណ្ឌលសុខភាពនៅឆ្ងាយពីភូមិតំបន់ពួកគាត់រស់នៅ។ លោកសំណូមពរឲ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធជួយសង់ផ្លូវមួយខ្សែនេះជូនពួកគាត់ឲ្យបានឆាប់ ដើម្បីសម្រួលដល់ការធ្វើដំណើរប្រចាំថ្ងៃ៖ «ដូច្នេះរឿងថ្នល់យើងវាពិបាកពេក សូមជួយធ្វើយ៉ាងម៉េចឲ្យផ្លូវបានដើរស្រួល ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋដឹកស្បៀងអាហារ ដឹកស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទៅពេទ្យ ព្រោះកន្លែងខ្ញុំគ្មានពេទ្យ គឺពួកខ្ញុំសង្ឃឹមតែមណ្ឌលសុខភាព នៅឃុំអំពិលប្រាំដើម និងនៅស្រុកបវេល ទេ។ ខ្ញុំព្រួយបារម្ភខ្លាចអ្នកជំងឺគ្រោះថ្នាក់តាមផ្លូវ»។
ឆ្លើយតបនឹងបញ្ហានេះ មេឃុំអំពិលប្រាំដើម លោក ទេព្វ កុសល ទទួលស្គាល់ថា ផ្លូវលំមួយខ្សែឆ្ពោះទៅភូមិស្ថាពរ២ ពិតជាបែកភក់ខ្លាំងលំបាកធ្វើដំណើរប្រាកដមែន ប៉ុន្តែលោកអះអាងថា ផ្លូវនេះមិនទាន់អាចធ្វើបានភ្លាមៗទេ ព្រោះលោកទើបចូលកាន់តំណែងជាមេឃុំថ្មី។ លោកថា នឹងប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាឃុំដើម្បីអនុម័ត ដោយយកថវិកាមូលនិធិរបស់ឃុំសាងសង់ផ្លូវនៅឆ្នាំ២០១៩៖ «ថវិកាវិភាគរបស់ថ្នាក់ជាតិយើងបានទទួលហើយ គឺមានទឹកប្រាក់ ១២៨លានរៀលសម្រាប់អភិវឌ្ឍ។ ដោយការអនុម័តថវិកាឆ្នាំ២០១៨ គឺសម្រាប់យកទៅអភិវឌ្ឍនៅឆ្នាំ២០១៩ ឯណោះ។ ហើយទោះមិនបានដូចបំណង ក៏យើងធ្វើឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពដែរ ព្រោះយើងមានថវិកាតែប៉ុណ្ណឹង»។
លោកបន្ថែមថា ផ្លូវមួយខ្សែនេះជាផ្លូវមួយសំខាន់ និងមានពលរដ្ឋរស់នៅច្រើនជាងគេនៅឃុំមួយនេះ ប៉ុន្តែមូលហេតុដែលឃុំមិនអាចសង់ផ្លូវបានភ្លាមៗ ដោយសារថវិកាអភិវឌ្ឍន៍ឃុំឆ្នាំ២០១៨ ក្រុមប្រឹក្សាឃុំអាណត្តិមុនបានអនុម័តរួចទៅហើយ។
នៅឃុំអំពិលប្រាំដើម មានពលរដ្ឋរស់នៅជាង ៤ពាន់គ្រួសារ ក្នុងនោះពលរដ្ឋប្រមាណ ១ពាន់គ្រួសារប្រើប្រាស់ផ្លូវមួយខ្សែនេះជាប្រចាំ។ មេឃុំអះអាងថា ផ្លូវមួយខ្សែនេះលំបាកខ្លាំងប្រមាណ ៤គីឡូម៉ែត្រ និងត្រូវចំណាយថវិកាសាងសង់ប្រមាណ ២៥០លានរៀល៕