Clik here to view.
ជនជាតិដើមភាគតិចចារ៉ាយ ក្នុងខេត្តរតនគិរី បានបំពេញបែបបទស្នើសុំចុះបញ្ជីកំណត់អត្តសញ្ញាណជនជាតិដើមភាគតិចនៅក្រសួងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ ជាង ៤ឆ្នាំហើយ។ បច្ចុប្បន្ន អ្នកភូមិមិនទាន់ទទួលបានលិខិតឆ្លើយតបយ៉ាងណានៅឡើយ។ ការយឺតយ៉ាវនេះ អ្នកភូមិអះអាងថា ពួកគាត់កាន់តែរងគ្រោះមិនអាចបន្តគម្រោងចុះបញ្ជីសហគមន៍ជានីតិបុគ្គល និងគម្រោងចុះបញ្ជីដីសហគមន៍ជាកម្មសិទ្ធិសមូហភាព ដើម្បីថែរក្សាដីធ្លីជនជាតិដើមភាគតិចបាននៅគង់វង្ស។
ជនជាតិដើមភាគតិចចារ៉ាយ ជាង ១៦០គ្រួសាររស់នៅភូមិភិ ឃុំសេសាន ស្រុកអូរយ៉ាដាវ ជាប់នឹងព្រំដែនប្រទេសវៀតណាម មិនទាន់បានចុះបញ្ជីកំណត់អត្តសញ្ញាណអ្នកភូមិជាជនជាតិដើមភាគតិចពីក្រសួងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ នៅឡើយរហូតមកទល់នឹងថ្ងៃទី២៩ ខែកក្កដា។
កាលពីឆ្នាំ២០១៣ ពលរដ្ឋភូមិភិ បានប្រជុំឯកភាពគ្នាបំពេញឯកសារចុះបញ្ជីកំណត់អត្តសញ្ញាណពួកគេតាមរយៈតំណាងសហគមន៍ អាជ្ញាធរភូមិ ឃុំ ស្រុក និងមានសមាគមខ្មែរលើជាអ្នកសម្របសម្រួលការងារបច្ចេកទេសសុំទៅស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធថ្នាក់ខេត្ត ពាក់ព័ន្ធការចុះបញ្ជីនេះ។
តំណាងពលរដ្ឋភូមិភិ លោក សល់ គោក បញ្ជាក់ថា រហូតពេលនេះ អ្នកភូមិមិនបានដឹងថា អាជ្ញាធរសម្រេចយ៉ាងណានោះទេ អ្វីដែលអ្នកភូមិកំពុងជួបប្រទះ គឺការរំលោភឈូសឆាយដីចម្ការវិលជុំ ដីព្រៃកប់សព និងដីព្រៃអារក្សដែលអ្នកភូមិប្រើប្រាស់ជាលក្ខណៈប្រពៃណីជនជាតិដើមភាគតិចច្រើនជំនាន់មកហើយ។ លោកថា លិខិតស្នាមសម្គាល់អត្តសញ្ញាណពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិចមានសារសំខាន់សម្រាប់គម្រោងចុះបញ្ជីសហគមន៍ជានីតិបុគ្គល និងគម្រោងចុះបញ្ជីដីសហគមន៍ជាកម្មសិទ្ធិសមូហភាព ដែលជាលិខិតបទដ្ឋានផ្លូវច្បាប់សម្រាប់ការពារការរំលោភសិទ្ធិដីធ្លី និងការរស់នៅរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច៖ «២០១២ ខ្ញុំឧស្សាហ៍ទៅសួរខ្មែរលើដែរ គេថាបញ្ជូនទៅខេត្ត ពីព្រោះពួកខ្ញុំអត់ចេញទៅ ពឹងអង្គការខ្មែរលើ គេថាអត់ស្អីគេធ្វើឲ្យ គេថាបញ្ជូនទៅខេត្តហើយ មិនទាន់បញ្ជូនទៅក្រសួងទេ។ គេថាអ៊ីចឹង»។
ចាប់ពីចុងឆ្នាំ២០១២ មក ក្រុមហ៊ុនសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចឈ្មោះ ៧មករា ផារី បានចូលមកបោះទីតាំងនៅជាប់នឹងភូមិភិ ហើយហ៊ុមព័ទ្ធឈូសឆាយព្រៃធ្វើព្រំដីសម្បទានប៉ះពាល់ដី និងព្រៃឈើអ្នកភូមិអភិរក្សរាប់រយហិកតារ ធ្វើឲ្យអ្នកភូមិនាំគ្នាតវ៉ានៅទីតាំងជាក់ស្តែង និងធ្វើពាក្យបណ្ដឹងជូនអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងថ្នាក់ជាតិជួយដោះស្រាយ ក៏ប៉ុន្តែមិនទាន់បានដោះស្រាយនៅឡើយ។
ប្រធានភូមិភិ លោក សេវ ឌឿន ទទួលស្គាល់ថា ដីដែលអ្នកភូមិប្រើប្រាស់ និងអាស្រ័យផលតាមប្រពៃណីជនជាតិដើម ត្រូវបានក្រុមហ៊ុនរំលោភ ហើយមិនបានដោះស្រាយកាត់ផលប៉ះពាល់ពលរដ្ឋតាមគោលនយោបាយផ្តល់ដីសម្បទានរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលនោះទេ។ លោកថា អាជ្ញាធរភូមិឃុំ បានព្យាយាមជួយអ្នកភូមិ ក៏ប៉ុន្តែលទ្ធផលទទួលបានតិចតួចបំផុត៖ «ចុះទៅសិក្សាផ្ទាល់កន្លែងចម្ការវិលជុំ ទោះបីខ្ញុំក៏មានចម្ការនៅហ្នឹងដែរ បីហិកតារ សួរអាជ្ញាប័ណ្ណគេ គេថាមេភូមិឯងគ្មានសិទ្ធិសួរអាជ្ញាប័ណ្ណក្រុមហ៊ុនទេ។ គេថាអ៊ីចឹង។ ខ្ញុំនៅស្ងៀមទៅ»។
ចំណែកមេឃុំសេសាន លោក សេវ ស្វែន ទទួលស្គាល់ថា ទំនាស់ដណ្ដើមដីរវាងជនជាតិដើមភាគតិចភូមិភិ និងក្រុមហ៊ុន ៧មករា ផារី កើតមាន ៤ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ។ ចំណែកអាជ្ញាធរឃុំគ្មានលទ្ធភាពដោះស្រាយបញ្ហាជូនអ្នកភូមិបានរហូតបច្ចុប្បន្ន។ លោកថាអ្នកភូមិបានក្លាយទៅជាជនរងគ្រោះដោយសារក្រុមហ៊ុនប្ដឹងតាមផ្លូវតុលាការ ចោទថាអ្នកភូមិរំលោភអចលនទ្រព្យក្រុមហ៊ុនដោយហិង្សាទៅវិញ៖ «ស្រុក ឃុំ ក៏មិនអាចដោះស្រាយបានទេ គ្រាន់តែសម្របសម្រួលកុំឲ្យមានឈ្លោះប្រកែកតទៅទៀត។ ខ្ញុំមិនអាចជំរុញបានទៀតទេ ព្រោះឯកសារបញ្ជូនទៅខាងលើអស់ហើយ»។
កាលពីថ្ងៃទី២៧ ខែកក្កដា ពលរដ្ឋភូមិភិ បានជួបពិភាក្សាជាមួយមន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ ការិយាល័យនៅរាជធានីភ្នំពេញ និងបានបង្ហាញពីកង្វល់របស់អ្នកភូមិទាក់ទិនការបាត់បង់ដីដែលអ្នកភូមិគ្រោងស្នើសុំចុះបញ្ជីដីជាកម្មសិទ្ធិសមូហភាព។
រហូតមកទល់នឹងពេលនេះ មិនមានប្រភពឲ្យដឹងថា តើក្រុមហ៊ុន ៧មករា ផារី នរណាជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុននោះទេ ខណៈប្រភពមន្ត្រីមូលដ្ឋានខ្លះឲ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុននេះមានមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ថ្នាក់ជាតិនៅពីក្រោយ ទើបការដោះស្រាយជម្លោះដីរវាងពលរដ្ឋ និងក្រុមហ៊ុន និងការស្នើសុំចុះបញ្ជីរបស់អ្នកភូមិត្រូវអូសបន្លាយ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី មន្ត្រីសមាគមខ្មែរលើ លោក ឌិត កាវែល ទទួលស្គាល់ថា ឯកសារស្នើសុំចុះបញ្ជីកំណត់អត្តសញ្ញាណជនជាតិដើមភាគតិច ពលរដ្ឋភូមិភិ បានជាប់គាំងដោយសារសមាគមនេះខ្វះខាតមូលនិធិជួយជំរុញឯកសារនៅថ្នាក់ខេត្ត មុននឹងបញ្ជូនទៅក្រសួងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ សម្រេច៖ «តាមការពិតមិនមែនកំហុសខាងអភិវឌ្ឍន៍ទេ ព្រោះខាងខ្ញុំអត់មានលុយគ្រប់គ្រាន់។ អ៊ីចឹងខ្ញុំធ្វើចោះៗអ៊ីចឹង»។
ចំណែកអនុប្រធានមន្ទីរអភិវឌ្ឍន៍ជនបទខេត្តរតនគិរី លោក កាតំ សូណាវន បញ្ជាក់ថា មន្ទីរមិនបានឃើញលិខិតស្នើសុំចុះបញ្ជីកំណត់អត្តសញ្ញាណរបស់ពលរដ្ឋភូមិភិ នោះទេ។ លោកថា នេះជាការទទួលខុសត្រូវរបស់អង្គការពាក់ព័ន្ធ ដែលគាំទ្រគម្រោងចុះបញ្ជីនេះ។
ពលរដ្ឋភូមិភិ ឲ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុន ៧មករា ផារី បានផ្សព្វផ្សាយថានឹងមិនប៉ះពាល់ដីចម្ការវិលជុំ ដីព្រៃអារក្ស ព្រៃកប់សពអ្នកភូមិនោះទេ និងរក្សាដីមាត់ទន្លេ និងមាត់អូរទុកឲ្យអ្នកភូមិប្រើប្រាស់ ក៏ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុនរំលោភការសន្យា និងបានហ៊ុមព័ទ្ធយកដីសហគមន៍ប្រើប្រាស់ជាង ៦០០ហិកតារ រួមទាំងដីមាត់ទន្លេ និងដីមាត់អូរ៕