សហគមន៍រងគ្រោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅថៃ នៅស្រុកស្រែអំបិល ខេត្តកោះកុង ចោទអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានថា បានហាមពួកគាត់មិនឲ្យជួបប្រជុំគ្នារកដំណោះស្រាយដីធ្លីអំឡុងពេលយុទ្ធនាការឃោសនាបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភានោះទេ។ មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សចាត់ទុកបម្រាមរបស់អាជ្ញាធរនេះថា ជាការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។
ប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លីអះអាងថា អាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង កំពុងរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពរបស់គាត់បន្ថែមទៀត ខណៈដែលអាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង និងអាជ្ញាធរថ្នាក់ជាតិ យឺតយ៉ាវក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយដីធ្លីរ៉ាំរ៉ៃរវាងពលរដ្ឋ ១៧៥គ្រួសារ ជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅថៃ។
តំណាងសហគមន៍រងគ្រោះដីធ្លីស្រុកស្រែអំបិល លោកស្រី ផាវ ញ៉ឺង ឲ្យដឹងថា នាយប៉ុស្តិ៍នគរបាលរដ្ឋបាលឃុំជីខលើ លោក សាក់ ប៊ុនធៀម បានប្រាប់លោកស្រីជាបន្តបន្ទាប់ថា អាជ្ញាធរថ្នាក់លើមិនអនុញ្ញាតឲ្យប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លី ជួបប្រជុំគ្នានៅថ្ងៃទី២៥ ខែកុម្ភៈ នោះទេ ព្រោះពេលនេះជាពេលឃោសនាបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភា។ លោកស្រី ផាវ ញ៉ឺង បញ្ជាក់ថា ពួកគាត់បានកំណត់យកថ្ងៃទី២៥ ខែកុម្ភៈ ជាយូរមកហើយ ដើម្បីជួបប្រជុំគ្នាអំពីផែនការតស៊ូមតិស្វែងរកដំណោះស្រាយដីធ្លីអោយបានមុនការបោះឆ្នោតខាងមុខនេះ ខណៈដែលអាជ្ញាធរមិនបានគោរពទៅតាមការសន្យាក្នុងការដោះស្រាយ៖ «ប៉ូលិសឃុំជីខលើ ប្រាប់ថា មេគាត់អោយពលរដ្ឋផ្អាកប្រជុំនៅថ្ងៃទី២៥ សិន ដោយរង់ចាំដាច់ខែ ព្រោះកុំអោយគេយល់ច្រឡំ ដោយសារគេបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភា។ ពួកខ្ញុំឆ្លើយថា ពួកខ្ញុំជាប្រជាពលរដ្ឋ មិនបានដឹងអំពីការបោះឆ្នោតអសកលអ្វីនោះទេ ពួកខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បានដំណោះស្រាយដីធ្លី ព្រោះអាជ្ញាធរតែងតែរវល់រឿងនេះរឿងនោះ មិនឃើញចុះដោះស្រាយអោយពួកខ្ញុំចំនួន ១៧៥គ្រួសារ»។
ទំនាស់ដីធ្លីរ៉ាំរ៉ៃដែលបានអូសបន្លាយពេលជិត ១០ឆ្នាំមកហើយរវាងពលរដ្ឋនៅស្រុកស្រែអំបិល គឺបានគ្របដណ្ដប់ភូមិចំនួន៦ ស្ថិតក្នុងឃុំចំនួន៣ គឺឃុំជីខក្រោម ឃុំជីខលើ និងឃុំដងពែង។ ទំនាស់ដីធ្លីនេះ គឺមានវិវាទជាមួយភាគីក្រុមហ៊ុនលោកឧកញ៉ា ហ៊ុយ ហេង និងក្រុមហ៊ុនឈ្មោះកោះកុង ស៊ូហ្គើ (Koh Kong Sugar) និងក្រុមហ៊ុន កោះកុង ផ្លេនថេសិន (Koh Kong Plantation) របស់អ្នកវិនិយោគទុនថៃ ដែលបានទិញភាគហ៊ុនពីលោកឧកញ៉ា លី យ៉ុងផាត់ សមាជិកព្រឹទ្ធសភាគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។
លោកស្រី ផាវ ញ៉ឺង អះអាងថា កន្លងមកក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ បានព្រមព្រៀងដោះស្រាយជាមួយពលរដ្ឋថា នឹងផ្ដល់សំណងជំងឺចិត្តក្នុងមួយគ្រួសារជាដី ៣ហិកតារ និងថវិកា ២.៥០០ដុល្លារ។ ប៉ុន្តែមកទល់ពេលនេះ មានតែពលរដ្ឋ ១៤គ្រួសារក្នុងចំណោម ១៥គ្រួសារប៉ុណ្ណោះដែលទទួលបានដំណោះស្រាយពីក្រុមហ៊ុនលោកឧកញ៉ា ហ៊ុយ ហេង ចំណែកពលរដ្ឋ ១៧៥គ្រួសារ ដែលមានទំនាស់ជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅថៃ គឺកំពុងស្ងប់ស្ងាត់ពុំមានដំណោះស្រាយអ្វីតាមការសន្យានោះទេ។
លោកស្រី ផាវ ញ៉ឺង បញ្ជាក់ថា ចំពោះបម្រាមរបស់អាជ្ញាធរមិនឲ្យពួកគាត់ជួបជុំគ្នានៅថ្ងៃទី២៥ កុម្ភៈ នោះ គឺពួកគាត់យល់ព្រម ហើយពួកគាត់នឹងទៅប្រជុំគ្នានៅថ្ងៃទី២៧ ខែកុម្ភៈ វិញ ប៉ុន្តែលោកស្រីថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរនៅតែហាមប្រាមទៀត គឺប្រជាពលរដ្ឋមិនព្រមដាច់ខាត់៖ «ឥឡូវនេះយើងបានព្រមព្រៀងទៅថ្ងៃទី២៧ ខែកុម្ភៈ តែដល់ថ្ងៃនោះ មិនអាចមករារាំងពួកខ្ញុំបានទៀតទេ ហើយបើនៅតែរារាំង នឹងអាចផ្ទុះកំហឹងដាក់គ្នាមិនខាន់ទេ។ រឿងទំនាស់ដីនេះ គឺខាងក្រសួងដែនដី សន្យាថា ដោះស្រាយអោយតាំងពីឆ្នាំទៅមិញ តែមកដល់ពេលនេះ មិនទាន់មានអ្វីដែលជាក់លាក់ទេ មានតែខាងក្រុមការងារក្រសួង ចុះមកដើម្បីអោយពលរដ្ឋបំពេញសលាកបត្រព័ត៌មានតែ ប៉ុណ្ណឹង»។
នាយប៉ុស្តិ៍នគរបាលរដ្ឋបាលឃុំជីខលើ លោក សាក់ ប៊ុនធៀម បានឆ្លើយតបជាមួយអាស៊ីសេរី យ៉ាងខ្លីថា លោកមិនបានដឹងរឿងហាមពលរដ្ឋមិនអោយប្រជុំគ្នានោះទេ ហើយក៏បិទទូរស័ព្ទវិញភ្លាម នៅថ្ងៃទី២៣ ខែកុម្ភៈ៖ «សុំទោស ខ្ញុំអត់មានបានហាមទេ! បង»។
អ្នកសម្របសម្រួលអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ (Licadho) ខេត្តកោះកុង លោក អ៊ិន គង់ជិត ឲ្យដឹងថា ពលរដ្ឋគ្រប់រូបមានសិទ្ធិជួបជុំគ្នាដោយសន្តិវិធី ហើយបើអាជ្ញាធរហាមប្រាមពលរដ្ឋដូច្នេះ គឺអាជ្ញាធរកំពុងរំលោភសិទ្ធិ និងរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពពលរដ្ឋ។ លោកយល់ថា ចំពោះការជួបជុំគ្នារបស់ពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លីដើម្បីចង់ដឹងអំពីដំណើរការដោះស្រាយដីធ្លីនេះ មិនបានបណ្ដាលឲ្យច្របូកច្របល់ដល់ដំណើរការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសសមាជិកព្រឹទ្ធសភាឡើយ។ លោកបន្ថែមថា ករណីវិវាទដីធ្លីក្នុងស្រុកស្រែអំបិលនេះ គឺបានយល់ព្រមគ្នាដោះស្រាយជិតចប់ទៅហើយ ពោលគឺនៅតែខាងក្រុមការងារអន្តរក្រសួង ចេញសកម្មភាពចុះវាស់វែងដីធ្លី ប្រគល់ដីធ្លី និងប្រគល់ប្រាក់សំណងជូនពលរដ្ឋប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះអាជ្ញាធរគួរតែពន្លឿនដើម្បីកុំឲ្យពលរដ្ឋបន្តរងគ្រោះយូរតទៅទៀត៖ «យើងសូមអំពាវនាវដល់ឯកឧត្ដម ជា សុផារ៉ា រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងដែនដី ជំរុញដំណោះស្រាយជូនពលរដ្ឋអោយបានឆាប់ៗ ហើយមិនពន្លឿនដំណោះស្រាយទេ គឺពួកគាត់នឹងបន្តរងទុក្ខខ្លាំងបំផុត។ ជាង ១០ឆ្នាំហើយពួកគាត់ក្រីក្រ ដោយសារតែគ្មានដីសម្រាប់បង្កបង្កើនផល»។
ប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លីព្រមានថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរយឺតយូរក្នុងការដោះស្រាយតទៅទៀតនោះ គឺពួកគាត់គ្មានជម្រើសអ្វីតែពីការតវ៉ានោះឡើយ។ ពួកគាត់ចង់បានដំណោះស្រាយឲ្យបានមុនការបោះឆ្នោត និងឲ្យបានទាន់រដូវវស្សាខាងមុខដើម្បីធ្វើដំណាំកសិកម្មសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត ខណៈរយៈពេលជាង ១០ឆ្នាំនេះ ពួកគាត់ធ្លាក់ខ្លួនក្រីក្រលំបាកតោកយ៉ាកសព្វបែបយ៉ាង ដោយសារតែចំណាយពេលវេលាដើរស្រែកទាមទារយកដីធ្លីពីសមាជិកព្រឹទ្ធសភារបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា លោក លី យ៉ុងផាត់ ដែលបានដណ្ដើមយកទៅគ្រប់គ្រង និងប្រគល់សិទ្ធិទៅអោយក្រុមហ៊ុនរបស់ថៃ៕