ពលរដ្ឋរស់នៅក្រុងស្ទឹងត្រែង ខែត្រស្ទឹងត្រែង អះអាងថា ភាពអសកម្មភាពរបស់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល ដែលបណ្ដោយឲ្យកើតមាន ល្បែងស៊ីសង រួមមាន កន្ទុយលេខ ជល់មាន់ និងបៀរជាដើមបានក្លាយជាទម្លាប់ក្នុងសង្គមខ្មែរ ដែលប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពពលរដ្ឋ និងអសន្តិសុខសង្គម។ ពួកគាត់អះអាងថា ពលរដ្ឋមួយចំនួនកំពុងងប់ងុលនឹងល្បែងទាំងនេះ រហូតដល់លក់ទ្រព្យសម្បត្តិ ខ្ចីបុលគេ ហើយឈានដល់កើតអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារទៀតផង។
ពលរដ្ឋរស់នៅឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ខែត្រស្ទឹងត្រែង និងពលរដ្ឋរស់នៅក្រុងស្ទឹងត្រែង ឲ្យដឹងនៅថ្ងៃទី២៤ មករា ថា ល្បែងស៊ីសងរួមមាន បៀរ ជល់មាន់ ជាពិសេសល្បែងចាក់កន្ទុយលេខ បានរីកដូចផ្សិតក្នុងខែត្រស្ទឹងត្រែង រហូតដល់តំបន់ដាច់ស្រយាល។
ពលរដ្ឋរស់នៅឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ខែត្រស្ទឹងត្រែង ថ្លែងសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ឲ្យដឹងថា ល្បែងកន្ទុយលេខ មានប្រភពពីប្រទេសវៀតណាម នៅតែមានវត្តមានគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងខែត្រស្ទឹងត្រែង ច្រើនឆ្នាំមកហើយ បង្កឲ្យពលរដ្ឋមួយចំនួន លក់ទ្រព្យ និងខ្ចីបុលគេលេងល្បែងនេះ។ លោកកត់សម្គាល់ថា ការបណ្ដោយឲ្យកើតមានល្បែងស៊ីសងគ្រប់រូបភាព នៅមូលដ្ឋានគឺជាមូលហេតុនាំឲ្យកើតមានអសន្តិសុខសង្គម និងអំពើហិង្សាក្នុងគ្រូសារជាដើម៖ «អាជ្ញាធរគាត់មិនដែលទប់ស្កាត់ទេ គាត់មកទទួលលាភសក្ការៈតិចតួច ក៏ទៅវិញទៅ។ សូម្បីល្បែងជល់មាន់ក៏ដោយ និងកន្ទុយលេខនៅមានរហូត អត់ដែលឃើញអាជ្ញាធរណា ដាក់គំនាបមកបិទ និងហាមឃាត់»។
ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀតរស់នៅក្រុងស្ទឹងត្រែង ថ្លែងក្នុងលក្ខខណ្ឌមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ឲ្យនៅថ្ងៃទី២៤ មករាថា ល្បែងកន្ទុយលេខ កំពុងពេញនិយមខ្លាំងនៅខែត្រស្ទឹងត្រែង ដែលសមត្ថកិច្ចរដ្ឋាភិបាល ហាក់ត្រូវថ្នាំសណ្ដំ បើទោះបីជាល្បែងនេះ បានអូសបន្លាយពេលច្រើនឆ្នាំណាស់មកហើយ។ លោកអំពាវនាវឲ្យអភិបាលខែត្រស្ទឹងត្រែង លោក ម៉ុម សារឿន ប្រឹងប្រែងអនុវត្តគោលនយោបាយភូមិ-ឃុំមានសុវត្ថិភាពរបស់ក្រសួងមហាផ្ទៃ ដើម្បីបម្រើសេវាសាធារណៈដល់ពលរដ្ឋឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព៖ «រឿងកន្ទុយលេខ តាមដែរខ្ញុំឃើញ មានចាក់កន្ទុយលេខផុលផុសណាស់។ ល្បែងធ្វើឲ្យខាតបង់លុយកាក់ និងចោរកម្ម»។
ជំទប់ទី១ ឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ លោក គាំ រាំសា អះអាងយ៉ាងខ្លីថា អាជ្ញាធរឃុំតែងតែជំរុញឲ្យសមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធ ពង្រឹងអនុវត្តច្បាប់ល្បែងស៊ីសងគ្រប់ប្រភេទ និងពង្រឹងការអនុវត្តគោលនយោបាយភូមិ-ឃុំមានសុវត្ថិភាព៖ «ការជំរុញ បើនិយាយពីអាជ្ញាធរឃុំ គឺជំរុញគ្រប់យ៉ាងហើយ។ ដូចជាល្បែងស៊ីសង និងគ្រឿងញៀន ផ្សព្វផ្សាយរហូតតើ»។
ប៉ុន្តែទិដ្ឋភាពជាក់ស្ដែង ពលរដ្ឋមើលឃើញថា ល្បែងស៊ីសងទាំងនេះកាន់តែកើតមានខ្លាំងឡើង។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលមើលឃើញថា ការអូសបន្លាយពេល មិនចាត់វិធានការ បង្ក្រាបល្បែងស៊ីសងគ្រប់រូបភាពនៅមូលដ្ឋាន គឺជាសញ្ញាបង្ហាញពីការបរាជ័យ នៃការអនុវត្តច្បាប់ស្ដីពីល្បែងស៊ីសង ជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ជីវភាពពលរដ្ឋ និងអសន្តិសុខសង្គម។
នាយកប្រតិបត្តិអង្គការសម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពសង្គមកម្ពុជា លោក សន ជ័យ ពុំមានជំនឿថា គោលនយោបាយភូមិ-ឃុំមានសុវត្ថិភាព របស់ក្រសួងមហាផ្ទៃត្រូវបានអាជ្ញាធរអនុវត្តឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពនោះទេ ស្របពេលដែលច្បាប់ស្ដីពីល្បែងស៊ីសង មិនត្រូវបានអនុវត្តឲ្យបានពេញលេញ។ លោកថា ភាពព្រងើយកន្តើយ របស់សមត្ថកិច្ចមិនបង្ក្រាបល្បែងស៊ីសង និងមិនចាត់វិធានការច្បាប់ចំពោះអ្នកលេងល្បែងស៊ីសងឲ្យធ្ងន់ទេ មានន័យថា ឥទ្ធិពលនៃល្បែងស៊ីសងនៅតែជាបញ្ហាសង្គមខ្មែរ ជាពិសេសបន្ទុកនៃភាពក្រីក្រនឹងកើនឡើង៖ «ពលរដ្ឋមួយចំនួនបានចំណាយពេលវេលាឥតប្រយោជន៍ ខាតពេលវេលាមិនបានរកស៊ីអីទេ មកវក់និងល្បែងតែម្ដង។ វិធានការដោះស្រាយគួរតែពិនិត្យមើលទៅលើច្បាប់ស្ដីពីល្បែងស៊ីសងដែរ ថាតើត្រូវមានទោសទណ្ឌធ្ងន់ជាងនេះទៀត និង វិធានការផ្សេងៗរួមចំណែកកាត់បន្ថយល្បែងស៊ីសង»។
ច្បាប់ស្ដីពីការបង្ក្រាបល្បែងស៊ីសងឆ្នាំ១៩៩៦ មាត្រា៥ ចែងថា ចំពោះអ្នកបើកល្បែងស៊ីសង អ្នកកាន់កាប់ល្បែងស៊ីសង អ្នកចាត់ចែង និងភ្នាក់ងារស៊ីសង ត្រូវផ្ដន្ទាទោសពិន័យជាប្រាក់ពី ៥លានរៀលដល់ ២០លានរៀល និងដាក់គុកពី ១ឆ្នាំដល់ ៥ឆ្នាំ៕