ប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ ៤០គ្រួសារ រស់នៅក្នុងតំបន់ឧទ្យានជាតិបុទុមសាគរ ខេត្តកោះកុង រងការបណ្ដេញចេញជាបន្តបន្ទាប់ពីសំណាក់អាជ្ញាធរ និងមន្ត្រីជំនាញគ្រប់គ្រងតំបន់នោះ ក្រោមហេតុផលថា កន្លែងប្រជាពលរដ្ឋកំពុងរស់នៅនោះ គឺជាតំបន់ស្នូលរបស់ឧទ្យានជាតិ។ ប្រជាពលរដ្ឋ និងអង្គការសង្គមស៊ីវិល ស្នើសុំឲ្យអាជ្ញាធរ កាត់ឆ្វៀលដីតំបន់នោះសម្រាប់ពួកគាត់រស់នៅ និងអាស្រ័យផលដូចធម្មតាតទៅមុខទៀត។
ប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ ៤០គ្រួសាររស់នៅចំណុចកំពង់ភ្លូ ភូមិជីត្រេះ ឃុំអណ្តូងទឹក ស្រុកបុទុមសាគរ ខេត្តកោះកុង អះអាងថា ពួកគាត់មិនព្រមចាកចេញពីតំបន់ ដែលពួកគាត់កំពុងរស់នៅនោះទេ ទោះជាអាជ្ញាធរបង្ខំ ឬបាញ់សម្លាប់ពួកគាត់យ៉ាងណាក្ដី។
តំណាងប្រជាពលរដ្ឋលោក មាស សេម រៀបរាប់ថា ប៉ុន្មានថ្ងៃមកនេះ ខាងអង្គការសម្ព័ន្ធមិត្តសត្វព្រៃ (wildlife alliance) រួមមានកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានជាច្រើននាក់ បានចូលទៅត្រួតពិនិត្យការរស់នៅ និងការធ្វើស្រែចម្ការរបស់ពួកគាត់។ លោកអះអាងថា មន្ត្រីទាំងនោះ បានប្រាប់ឲ្យពួកគាត់ចាកចេញដោយលើកហេតុផលថា ចំណុចដីនោះ គឺជាតំបន់ស្នូលនៃឧទ្យានជាតិ បុទុមសាគរ។ ទោះយ៉ាងណាក្តី ប្រជាពលរដ្ឋទាំង ៤០គ្រួសារ បានប្ដេជ្ញាថា នឹងមិនចាកចេញឡើយ ដោយសុខចិត្តស្លាប់រស់នៅលើដីនោះ។ «»
តំណាងប្រជាពលរដ្ឋរូបនេះ អះអាងថា ពួកគាត់បានចូលទៅរស់នៅ និងធ្វើស្រែចម្ការនៅតំបន់នោះ តាំងពីឆ្នាំ២០០៦ ហើយពួកគាត់ មិនបរបាញ់សត្វព្រៃ និងរកស៊ីកាប់ឈើនោះទេ។
អាស៊ីសេរីមិនអាចសុំការឆ្លើយតបពីប្រធានក្រុមដឹកនាំអង្គការសម្ព័ន្ធមិត្តសត្វព្រៃ ទីស្នាក់ការត្រពាំងរូង លោក ណុប ថេត បានទេ នៅថ្ងៃទី៧ ខែមករា ដោយសារលោកពុំទទួលទូរស័ព្ទ។
ដោយឡែក នាយកឧទ្យានជាតិបុទុមសាគរ លោក អឹង វុន្នី មានប្រសាសន៍ថា តាមពិតអ្នករស់នៅទីនោះ គឺមិនដល់ ៤០គ្រួសារទេ ព្រោះមានគ្រួសារមួយចំនួនបានចាកចេញរួចហើយ។ លោកថា ការស្នើសុំឲ្យពួកគាត់ចេញនោះ ព្រោះតំបន់នោះ គឺជាតំបន់ស្នូលនៃតំបន់ឧទ្យានជាតិបុទុមសាគរ ហើយមុខរបររបស់ពួកគាត់ គឺពាក់ព័ន្ធនឹងបទល្មើសធនធានធម្មជាតិជាដើម។
ផ្ទុយពីការលើកឡើងនេះ តំណាងប្រជាពលរដ្ឋអះអាងថា ពួកគាត់ពុំបានប្រព្រឹត្តបទល្មើសបំផ្លាញធនធានធម្មជាតិដូចការចោទប្រកាន់ឡើយ ពោលគឺមានតែអ្នកពីខាងក្រៅនោះទេ ដែលចូលទៅប្រព្រឹត្តបទល្មើសនៅក្នុងតំបន់នោះហើយបង្ខូចពួកគាត់។ លោក មាស សេម ទទួលស្គាល់ថា កន្លងមក ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួន ធ្លាប់ចាកចេញពីទីនោះទាំងបង្ខំម្ដងមែន ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរពុំបានសង់ផ្ទះជូនពួកគាត់ និងមិនបានចែកដីទំហំ ៥ហិកតារ ក្នុងមួយគ្រួសារដូចការសន្យាឡើយ។ អាជ្ញាធរបានចែកដីត្រឹមទំហំក្បាល ៧០ម៉ែត្រ និងបណ្ដោយ ២រយម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះគ្រួសារដែលកូនច្រើន មិនអាចគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ទើបពួកគាត់មួយចំនួនវិលទៅរស់នៅកន្លែងចាស់ម្ដងទៀត។ «»
ថ្វីដ្បិតដីនៅតំបន់នោះ អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលមិនអនុញ្ញាតឲ្យពលរដ្ឋរស់នៅ និងព្យាយាមបង្ខំអោយពលរដ្ឋចាកចេញ ដោយលើកហេតុផលថា ជាតំបន់ឧទ្យានជាតិក្ដី ប៉ុន្តែកន្លងមករដ្ឋាភិបាល បានសម្រេច ផ្ដល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចរាប់ម៉ឺនហិកតារនៅតំបន់ឧទ្យានជាតិឲ្យក្រុមហ៊ុនធំៗ មួយចំនួន ក្នុងនោះមានក្រុមហ៊ុនយូញៀន ឌីវីឡុបមិន គ្រុប ( Union Development Co, LTD) ជាដើម។
អ្នកសម្របសម្រួលអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ (Licadho) ខេត្តកោះកុង លោក អ៊ិន គង់ឲជិត មានប្រសាសន៍ថា ការលើកឡើងរបស់មន្ត្រីជំនាញគ្រប់គ្រប់តំបន់ការពារទាំងនេះ គឺគ្រាន់តែជាលេសប៉ុណ្ណោះ។ លោកថា ប្រជាពលរដ្ឋ បានចូលទៅរស់នៅបង្កបង្កើតផលមានស្រែចម្ការជាយូរឆ្នាំណាស់មកហើយ។ ដូច្នេះ រដ្ឋាភិបាល និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ គួរតែអនុគ្រោះ និងយោគយល់កាត់ឆ្វៀលដីនៅតំបន់នោះ ចែកជូនប្រជាពលរដ្ឋ បានចិញ្ចឹមជីវិតតទៅទៀត ថ្វីត្បិតតំបន់នោះ គឺជាតំបន់ការពារក៏ដោយចុះ។
លោក អ៊ិន គង់ជិត លើកឡើងថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរ នៅតែប្រកាន់ជំហរតឹងរ៉ឹងដោយត្រូវតែបណ្ដេញ ប្រជាពលរដ្ឋចេញនោះ វាគឺជាករណីរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ព្រោះថាពលរដ្ឋគ្រប់រូប មានសិទ្ធិមានលំនៅឋាន។
ប្រជាពលរដ្ឋអះអាងថា ពួកគាត់មិនព្រមចាកចេញនោះទេ ហើយថា បើអាជ្ញាធរនៅតែបន្តបណ្ដេញពួកគាត់ទៀតនោះ គឺពួកគាត់ នឹងប្រមូលផ្ដុំគ្នាតវ៉ានៅតាមក្រសួងស្ថាប័នរដ្ឋ ដើម្បីសុំកាត់ឆ្វៀលដីនៅតំបន់នោះ ឲ្យពួកគាត់បានអាស្រ័យផលចិញ្ចឹមជីវិតតទៅទៀត៕