Clik here to view.
ប្រជាសហគមន៍នៅឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ សម្ដែងការខកចិត្តព្រោះអ្នកម៉ៅការសាងសង់សាលារៀននៅភូមិចង្គុំទី១ បានឱ្យកូនជាងរុះរើសាលារៀនចាស់ដែលធ្វើអំពីឈើយកទៅបាត់ដោយគ្មានជូនដំណឹងប្រាប់ពួកគាត់។ អាជ្ញាធរឃុំយល់ថា ករណីនេះគឺជារឿងមិនត្រឹមត្រូវឡើយ ហើយបើមានពាក្យបណ្ដឹងពីពលរដ្ឋអាជ្ញាធរនឹងប្រជុំគ្នាចាត់វិធានការ។
ប្រជាសហគមន៍នៅឃុំទន្លូង ស្នើឱ្យអាជ្ញាធរឃុំជួយចាត់វិធានការចំពោះអ្នកម៉ៅការសាងសង់សាលារៀននៅមូលដ្ឋានរបស់ពួកគាត់ឱ្យយកសម្ភារៈសាលារៀនសហគមន៍ចាស់មកវិញជាបន្ទាន់។ ការស្នើនេះ បន្ទាប់ពីអ្នកម៉ៅការសំណង់ឈ្មោះ លាប បានបញ្ជាឱ្យកូនជាងរុះរើសាលារៀនចាស់ដែលធ្វើអំពីឈើ ហើយយកគ្រឿងឈើ និងសម្ភារៈសាលារៀននោះទៅបាត់ដោយគ្មានដំណឹង។ ពលរដ្ឋហៅសកម្មភាពនេះជាការលួចយកសាលារៀនរបស់ពួកគាត់តែម្ដង។
តំណាងសហគមន៍ភូមិចង្គុំទី១ លោក រុំ សាន មានប្រសាសន៍ថា មេការសំណង់ដែលទទួលសាងសង់សាលារៀនធ្វើអំពីថ្មមួយខ្នងនៅក្នុងភូមិនេះ ជំនួសឱ្យសាលារៀនចាស់បានរុះរើ និងយកគ្រឿងឈើរបស់សាលារៀនសហគមន៍កាលពីថ្ងៃទី៨ ខែសីហា។ លោកបន្តថា សហគមន៍មិនពេញចិត្តឡើយ ដ្បិតសាលាចាស់របស់ពួកគាត់ដែលធ្វើអំពីឈើគឺទើបនឹងកសាងកាលពីឆ្នាំ២០១៥ ក្រោមជំនួយរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងសប្បុរសជន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះសាលាឈើនោះ គឺជាអនុស្សាវរីយ៍របស់ពួកគាត់សម្រាប់ទុកឱ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយ ឬអាចយកទៅបម្រើប្រយោជន៍ផ្សេងៗ នៅក្នុងសហគមន៍ទៀតផង៖ «ពួកខ្ញុំបានរៀបចំ និងធ្វើសំណើដល់លោកមេឃុំដើម្បីឱ្យគាត់ដើម្បីឱ្យគាត់សើរើយកសាលានោះមកវិញ ដើម្បីទុកនៅថ្ងៃអនាគត ព្រមទាំងម្ចាស់ជំនួយ»។
សាលារៀនឈើមួយខ្នងដែលត្រូវបានគេរុះរើចោល និងយកគ្រឿងឈើ ព្រមទាំងសម្ភារៈទៅបាត់នោះ គឺមានចំនួន ២បន្ទប់ ទំហំទទឹង ៦ម៉ែត្រ និងបណ្តោយ ១២ម៉ែត្រ។ សាលាឈើនេះ ត្រូវបានកសាងឡើងដោយប្រជាសហគមន៍ ក្រោមជំនួយពីអង្គការខេប (KAPE) និងសប្បុរសជននៅសហរដ្ឋអាមេរិក ព្រមទាំងនៅតំបន់ផ្សេងទៀត ដែលត្រូវចំណាយទឹកប្រាក់ជិត ៤ពាន់ដុល្លារ ដោយមិនទាន់គិតកម្លាំងពលកម្មផង។ សាលានេះ កសាងឡើងដើម្បីសម្រួលដល់ការលំបាករបស់កូនអ្នកភូមិតូចៗ ពិសេសកូនជនជាតិដើមភាគតិចស្ទៀង បានរៀនសូត្របណ្ដោះអាសន្ន ទម្រាំពួកគេធំអាចធ្វើដំណើរទៅរៀននៅសាលាឆ្ងាយពីផ្ទះបាន។ សាលានេះកសាងឡើងដំបូងគឺមិនមានជញ្ជាំង និងតុគ្រូ ព្រមទាំងទាំងមិនមានកៅអីសម្រាប់សិស្សអង្គុយទេ ដោយសិស្សត្រូវអង្គុយរៀនលើតង់ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីមានជំនួយពីសប្បុរសជននៅក្រៅប្រទេស ទើបសាលារៀនសហគមន៍មួយនេះមានសម្ភារៈប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់ និងជញ្ជាំងបាំងបិទត្រឹមត្រូវ ហើយមានបន្ទប់ទឹកទៀតផង។
នៅឆ្នាំ២០១៧ រាជរដ្ឋាភិបាលសម្រេចកសាងសាលាថ្មមួយខ្នង មានចំនួន ៦បន្ទប់ ជំនួសឱ្យសាលាឈើចាស់ក្នុងបរិវេណដីសហគមន៍នៅភូមិចង្គុំទី១ ដដែល ប៉ុន្តែសាលាឈើចាស់ត្រូវបានគេរំកិលចេញពីទីតាំងដើម និងចុងក្រោយរុះរើយកគ្រឿងសាលានោះទៅបាត់តែម្ដង។
អាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងអ្នកម៉ៅការសំណង់ ឈ្មោះ ស្រ៊ី លាប បានទេ នៅថ្ងៃទី១៤ ខែកញ្ញា។
ជំទប់ទី២ ឃុំទន្លូង លោក ហាស់ ចង មានប្រសាសន៍ថា លោកមិនពេញចិត្តឡើយចំពោះសកម្មភាពរុះរើយកសាលាសហគមន៍របស់ពួកគាត់ទៅដោយគ្មានដំណឹងបែបនេះ។ លោកបន្តថា ប្រសិនបើទទួលបានពាក្យបណ្ដឹងរបស់ពលរដ្ឋ អាជ្ញាធរនឹងប្រជុំគ្នាដើម្បីចាត់វិធានការ៖ «គាត់ធ្វើអ៊ីចឹងដូចជាអាក្រក់ពេក អត់មានប្រាប់ អត់មានដាក់លិខិតសំណើ។ ធម្មតារបស់រួមមួយទោះបីចាស់ថ្មី ឬអន់ប្រភេទណាក៏ដោយ»។
យ៉ាងនេះក្ដី ប្រជាសហគមន៍អះអាងថា ប្រសិនបើអ្នកម៉ៅការសំណង់ និងបក្ខពួកមិនព្រមយកគ្រឿងឈើ និងសម្ភារៈសាលារៀនចាស់មកវិញទេ ពួកគាត់នឹងដាក់ពាក្យប្ដឹងទៅតុលាការតែម្ដង។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក (ADHOC) ខេត្តត្បូងឃ្មុំ លោក នាង សុវ៉ាត មានប្រសាសន៍ថា ករណីនេះក្នុងន័យច្បាប់គេអាចចាត់ទុកជាអំពើលួច ហើយការលួចដោយភាពក្លាហានមានន័យថា ចេញមុខជាចំហគេហៅថា ជាអំពើប្លន់។ ជាមួយគ្នានេះ ប្រជាសហគមន៍អាចដាក់ពាក្យប្តឹងទៅតុលាការដើម្បីឱ្យព្រះរាជអាជ្ញាចាត់វិធានការតាមច្បាប់៖ «សហគមន៍ប្រឹងប្រែងណាស់បង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ខ្លាំងណាស់មានការផ្សព្វផ្សាយខ្លាំងណាស់ទម្រាំបានសាលាឈើនោះមកបានបង្រៀនមនុស្សរាល់ថ្ងៃនេះ»។
លោក នាង សុវ៉ាត បញ្ជាក់ថា សាលាឈើមួយខ្នងនោះ បើនិយាយពីលុយកាក់គឺតិចតួច ប៉ុន្តែបើនិយាយពីតម្លៃទឹកចិត្តវិញគឺធំធេងដ្បិតមានការចូលរួមពីសហគមន៍ពីអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងពីសប្បុរសជននៅក្រៅប្រទេស ដែលបានបេះពីមាត់ពង្រាត់ពីករបស់ខ្លួនមកជួយឧបត្ថម្ភកូនខ្មែរនៅតំបន់នោះ ឱ្យមានសាលាសម្រាប់សិក្សារៀនសូត្រត្រឹមត្រូវ។ លោកបន្តថា ការស្នើសុំរបស់ពលរដ្ឋឱ្យអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានជួយអន្តរាគមន៍ គឺអាចសម្របសម្រួលយកគ្រឿងឈើទាំងនោះវិញប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែអាជ្ញាយុកាលនៃបទល្មើសគឺមិនអាចបញ្ចប់បានទេ៕