Clik here to view.
អង្គការអន្តរជាតិខាងការងារ ហៅកាត់ថា អាយឡូ (ILO) រកឃើញថា ការនាំចេញនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជា បន្តកើនឡើង ប៉ុន្តែការងារ ឬចំនួនកម្មករ និងរោងចក្រនៅក្នុងវិស័យនេះបានធ្លាក់ចុះ។ អង្គការនេះបារម្ភថា ការធ្លាក់ចុះចំនួនការងារ អាចមានដើមចមនៃការកើនឡើងចំនួនរោងចក្រម៉ៅការបន្ត។
ក្រុមសហជីពកម្មករ នឹងចាត់វិធានការបន្ទាន់ភ្លាមៗ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធយកចិត្តទុកដាក់ដោះស្រាយបញ្ហានេះ ដើម្បីបញ្ចៀសការប្រើប្រាស់កម្លាំងពលកម្មដោយខុសច្បាប់ ដែលនាំឲ្យកម្មករងាយត្រូវគេរំលោភបំពានសិទ្ធិ។
ក្រុមសហជីពកម្មករ នឹងប្រើប្រាស់របាយការណ៍ដែលរកឃើញដោយអង្គការអន្តរជាតិខាងការងារ ជាមូលដ្ឋានក្នុងការស្នើសុំទៅក្រសួងពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីជំរុញឲ្យមានការចុះបញ្ជីរោងចក្រជាផ្លូវការ។
ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ថា សហជីពនឹងជំរុញទៅភាគីពាក់ព័ន្ធ រួមទាំង ILO ផង ឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ដោះស្រាយបញ្ហានេះ៖ «យើងជំរុញឲ្យអធិការកិច្ចហ្នឹងចុះទៅពិនិត្យមើល ហើយជាពិសេសគឺ ប.ស.ស ឲ្យចុះទៅធ្វើយ៉ាងណាឲ្យគេបង់ផ្នែកសុខភាពអីឲ្យខាងកម្មករ កុំឲ្យគេគេចពីការទទួលខុសត្រូវ។ មួយទៀត យើងនឹងបន្តការងារទៅជាមួយអ្នកបញ្ជាទិញ។ មានន័យថា តាមក្រុមហ៊ុនសហគ្រាសដែលយើងរកឃើញហ្នឹង យើងនឹងប្រាប់ទៅអ្នកបញ្ជាទិញ ដើម្បីឲ្យដោះស្រាយ»។
អង្គការ ILO បានចេញរបាយការណ៍ថ្មីមួយកាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែឧសភា ដោយបង្ហាញថា នៅពេលដែលការនាំចេញក្នុងវិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ និងផលិតស្បែកជើងមានការកើនឡើងយ៉ាងរឹងមាំមួយក្នុងឆ្នាំ២០១៦ ដោយកើនដល់ជាង ៧.៣០០លានដុល្លារអាមេរិក តែចំនួនរោងចក្រនាំចេញដែលចុះបញ្ជីជាផ្លូវការក្នុងវិស័យនេះ បានធ្លាក់ចុះជាង ១០ភាគរយ (១០,៤%) ហើយចំនួនកម្មករបានធ្លាក់ចុះជិត ៣ភាគរយ (២,៩%) នេះបើប្រៀបធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៥។ អង្គការ ILO បានកំណត់កត្តាចម្បងចំនួន៣ ដែលរួមចំណែកដល់ភាពខុសគ្នានេះរួមមាន ការកើនឡើងនូវផលិតភាពរបស់ឧស្សាហកម្មនេះ បញ្ហាស្ថិតិទាក់ទងនឹងការវាស់វែងចំនួនការងារ និងចំនួនរោងចក្រ និងកំណើនផលិតកម្មនៅក្នុងរោងចក្រដែលម៉ៅការបន្ត។
នាយកការិយាល័យអង្គការ ILO ប្រចាំប្រទេសថៃ កម្ពុជា និងឡាវ លោក ម៉ូរីហ្ស៊ីអូ ប៊ូស៊ី (Maurizio Bissi) មានប្រសាសន៍ថា កំណើនការងារ និងផលិតកម្មនៅក្នុងរោងចក្រម៉ៅការបន្ត អាចជាការព្រួយបារម្ភមួយ ប្រសិនបើការម៉ៅការបន្តកំពុងត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាវិធីមួយដើម្បីចៀសវាងច្បាប់ រួមទាំងច្បាប់ការងារ និងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា។ លោកបញ្ជាក់ថា ស្ថានភាពនេះគួរត្រូវបានតាមដានដោយប្រុងប្រយ័ត្នពីសំណាក់ភាគីពាក់ព័ន្ធ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធនៃរដ្ឋាភិបាល។
ចំពោះប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករ លោក ប៉ាវ ស៊ីណា មានប្រសាសន៍ថា សហជីពនឹងចាប់ផ្ដើមការងារដែលនឹងចូលរួមដោះស្រាយបញ្ហានេះ ដោយដាក់លិខិតទៅកាន់ក្រសួង និងភាគីពាក់ព័ន្ធ។
អាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ហេង សួរ បាននៅឡើយទេនៅថ្ងៃទី៣០ ខែឧសភា ដោយទូរស័ព្ទចូល ប៉ុន្តែពុំមានអ្នកទទួល។
ប្រធានការិយាល័យគោលនយោបាយនៃបេឡាជាតិរបបសន្តិសុខសង្គម (ប.ស.ស) នៃក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ជាវ ប៊ុនរិទ្ធ មានប្រសាសន៍ថា រោងចក្រម៉ៅការ ឬហៅជាភាសាអង់គ្លេសថា Subcontracting Factories ដែលមិនស្របច្បាប់ មកដល់ពេលនេះមានការថយចុះ ដោយមានរោងចក្រកាន់តែច្រើនឡើងបានចុះបញ្ជីស្របច្បាប់។ លោកថា ពុំគួរជាការព្រួយបារម្ភឡើយចំពោះរោងចក្រទាំងនោះ៖ «រោងចក្រម៉ៅការកាលពីមុនមានច្រើន ប៉ុន្តែដល់ឥឡូវនេះ ឈានទៅរកការគោរពច្បាប់ច្រើនជាងមុន ព្រោះអីពេលណាមានបញ្ហាកើតឡើង គឺពួកគាត់ត្រូវទទួលខុសត្រូវខ្លាំងជាងរោងចក្រដែលបានចុះបញ្ជីត្រឹមត្រូវ»។
ចំណែកអគ្គលេខាធិការរងនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) លោក កាំង ម៉ូនីកា មានប្រសាសន៍ថា ចំនួនរោងចក្រស្របច្បាប់ក្នុងការនាំចេញពុំមានការថយចុះឡើយ។ លោកបន្តថា ក្នុងចំណោមរោងចក្រទាំងជាង ៥០០ ដែលជាសមាជិករបស់ GMAC គឺបានថមថយការផលិត៖ «យើងដឹងហើយទី១ វាអាចមកពីការប្រកួតប្រជែងទូទៅរបស់យើង ដែលក្នុងនោះមានបញ្ហាច្រើនណាស់។ កត្តាចម្បងទី១ គឺកើនឡើងនៃប្រាក់ឈ្នួល ហើយមានបញ្ហាមួយចំនួនទៀតទាក់ទងនឹងស្ថានភាពទីផ្សារ ដែលហៅថាល្បឿនទៅកាន់ទីផ្សារ។ ឥឡូវនេះ គឺគេបញ្ជាទិញគឺតូចជាងមុន ហើយគេត្រូវការល្បឿនលឿន»។
ក្នុងរបាយការណ៍របស់អង្គការILO ឲ្យដឹងថា មានការកត់ត្រាពីតួលេខខុសៗគ្នារវាងក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម អង្គការ ILO សមាគម GMAC និងបេឡាជាតិរបបសន្តិសុខសង្គម ហៅកាត់ថា ប.ស.ស ពីចំនួនរោងចក្រ និងរោងចក្រម៉ៅការបន្ត។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ មានការទទួលស្គាល់ថា ចំនួនរោងចក្រម៉ៅការទាំងនោះបានកើនឡើង បើទោះបីជាពុំមានការឯកភាពគ្នាពីចំនួនក៏ដោយ។ ILO រកឃើញថា ចំនួនរោងចក្រដែលកំពុងដំណើរការនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៦ មានចំនួន ៦២៦ តិចជាងឆ្នាំ២០១៥ ដែលមានចំនួន ៦៩៩ រោងចក្រ៕